150

It is alwer in oantal wiken lyn dat myn koarte broek foar in skoftsje de kast yn gie, it waar wurde wat oars. Dat wie ek fuortdaliks te merken as […]

Troch de ferjonging yn de buert moast der nei safolle jier mar wer ris oan Sinteklaas dien wurde. De Pieten om kadootsjes en pipernuten út te dielen wiene der samar,

“Sjoch op it plaatsje”, sa lies ik op it boadskipbriefke dat ik by my hie yn de winkel. Blykber wie it in hiel spesjaal produkt en omdat ik mear as

“Ik kin it wier net mear sjen!” Myn broer is efkes by ús en mei syn earmtakke sa fier as mooglik fan him ôf probearret ‘r in berjochtsje op’e tillefoan

Hjir wennet ien dy’t in blêdblazer hat, sa is myn konklúzje wannear ’t ik derlâns kuierje. Yn de hiele strjitte lizze gjin blêden op’e dyk mar hjir wol, wylst de

Wy wienen efkes yn’e stêd foar in boadskip en ik stie in momintsje bûten te wachtsjen foar in winkel dêr’t ik net it measte te sykjen hie. Op strjitte sjochst

Hiel earlik moat ik bekenne dat ik – neffens my lykas wol mear mannen – net de oare kant út sjoch as ik yn dit simmerske waar by froulju foarsichtich

Ik seach him al fanút de fierte oankommen, hy fytste mei syn smartphone yn’e hân. Alle kearen wer sa’n trije tellen it each op de tillefoan en dan hie der

Ik stie út it raam te sjen en seach in auto stopjen. It duorre in skoftsje en doe kaam der stadichoan in âld mantsje út, hy strompele hiel krebintich nei