Speerpunten, standpunten, hippe sjaaltjes en foto’s van ijverige politici zijn de laatste tijd weer steeds vaker te zien op flitsende Facebook- en internetpagina’s van politieke partijen. De gemeenteraadsverkiezingen staan voor de deur en partijleden zetten dan veelal hun beste beentje voor in de aanloop naar dit evenement.
Iedereen die dat wenst kan heerlijk onderuit gezakt op de bank de partijplaatjes voorbij laten komen, heerlijk grasduinen door filmpjes en foto’s van familie en vrienden en als kers op de taart en om maar niets te missen van het nieuws en de favoriete programma’s flitsen er ook nog eens allerlei beelden voorbij op het levensgrote beeldscherm van ons televisietoestel.
‘De tiid hâld gjin skoft’ en een avondje is tegenwoordig dan ook voorbij voordat je er erg in hebt. Dan stellen we ons de volgende dag bij de koffie al snel weer de vraag waar de tijd toch zo snel blijft. Mijn gedachten gaan dan weleens naar de gelijkenis van de dwaze meisjes bij het zoeken naar een antwoord op deze vraag en dat we wellicht drommels goed weten dat we er zelf debet aan zijn.
Niet alleen onder de politieke partijen is er de komende tijd volop te kiezen, ook wat we doen met het indelen van onze tijd is de keuze ruimschoots. We kunnen avond aan avond zappend op de bank doorbrengen, maar we kunnen ook een bezoekje brengen bij de buurvrouw die iedere dag alleen zit, ons inzetten voor het kerkelijk werk, of boodschappen doen voor dat oude mannetje van even verderop.
’s Zondagsochtends kunnen we heerlijk uitslapen en thuis in de ochtendjas de kerkdienst volgen met een bakje koffie erbij, we kunnen ook iets eerder opstaan en er samen voor zorgen dat de kerk meer het beeld vormt van dat ene lichaam dat we samen vormen. We zijn gezegende mensen dat we zoveel keuzes kunnen maken. Met al deze keuzes mogen we immers uiteindelijk onze eindbestemming kiezen.