Bijna 25 jaar van mijn leven heb ik er gewoond, aan De Kolk nummer 11 in Surhuisterveen boven een winkel. Eerst prijkte de naam Modecentrum Kok op het pand, later werd het Kooy jeugd- en jonge mode en de laatste jaren was het Firstlady. Al die tijd woonden wij boven de zaak waar heit en mem de kost verdienden, groeiden mijn broer en ik van kleine jongetjes uit tot ‘grutte bongels’. Al die tijd was dit ‘ús thús.’
Dit thuiskomen veranderde niet toen wij een ons eigen leventje begonnen op ons eigen adres, ons eigen thuis met onze eigen mensen om ons heen. Even een bakje koffie na een wandeling, even krantje ruilen tussen het winkelen door of zomaar even om het hoekje kijken op nummer 11, het was allemaal gewoon, het bleef ‘ús thús.’
Ook toen we afgelopen zomer afscheid moesten nemen van ús mem bleef nummer 11 ons thuis. Het is nu niet meer mem die de koffie zet, inschenkt en vraagt hoe het met ons gaat, ook heit weet heel goed hoe dat moet en ook bij hem voelen we ons helemaal thuis in de woning boven de winkel waar ze al zo’n twintig jaar geleden afscheid van hebben genomen.
Het was wel even schrikken toen heit medio december te horen kreeg dat zijn woonruimte werd gerenoveerd en dat hij maar een ander onderkomen moest zoeken, maar we hadden er alle vertrouwen in dat we wel een plekje zouden vinden en dit is inmiddels ook gebeurd. “No leit it adreske net mear sa op’e route hin”, stelde heit deze week toen ik na een ochtendwandeling op het nieuwe adres langskwam voor een vroeg ochtendbakje.
De route hoeft maar een paar honderd meter omgelegd te worden, dus dat is niet een probleem. Maar toen pas besefte ik dat ‘ús thús’ op De Kolk nummer elf straks definitief niet meer ons thuis zal zijn. Sommige herinneringen blijven, de meeste nemen we gewoon mee naar het nieuwe adres. Ook hier hopen we vele bakjes te drinken, fijne praatjes te maken. Ook hier vinden we wel weer een thuis.
In de toekomst zullen we vast stiekem nog weleens opzij kijken wanneer we de Feanster toer zijn gepasseerd, er zullen vast nog wel eens gedachten opborrelen, maar zoals ieder einde ook een nieuw begin betekent, voelt ook dit nieuwe adres – waar alles alweer vertrouwd lijkt en het gezellig is – als ‘ús thús’.
