Geen cadeautjes uitdelen, zoals Tuorke normaalgesproken op zaterdagmiddag doen. Tijdens het jaarlijkse Korenfestival mag het duo vooral genieten van de muziek en het winkelend publiek zoveel mogelijk inspireren om mee te deinen, klappen en te zingen. Daar hoeven ze niet zo heel erg veel moeite voor te doen. De veertien koren brengen vooral gezellige muziek ten gehore.
Jurre heeft voor de gelegenheid speciaal een swing-jurk aangetrokken en wacht vooral op de nummers die iets meer tempo hebben. Lang wachten hoeft het duo niet, want even later klinkt het nummer Bad moon Rising en betreden ze de dansvloer. Ze krijgen assistentie van ‘enkele vreemde figuren’ van toneelvereniging De Trochsetters.
Een ontspoorde boer probeert het publiek een beetje opzij te vegen en gaat vervolgens op de vrolijke klanken van het koor Eigenwiis uit Warten aan de swung met Jurre. Af en toe wordt het muziek liefhebbende publiek in Surhuisterveen even getrakteerd op een hevig regenbui. Voor deze momenten bieden luifels en terrassen de juiste gelegenheid, iedereen zoekt voor deze momenten even een droog plekje.
“It is wol kâld hjer”, zo klinkt regelmatig. De frisse herfstwind krijgt het Feanster publiek er echter niet onder. “Efkes en flot dûnske en dan binne wy sa wer waarm.” Tussen een bui en een heerlijk heerlijk zonnig moment zingt Popkoor Daisy Bells uit Harkstede het vrolijk klinkende nummer Roller Coaster.
Vooral de gezamenlijk ‘grand finale’ aan het eind van de middag wordt behoorlijk tegengewerkt door het druilerige weer. “We’ll meet again, some sunny day”, zo zingen vele koorleden vanonder hun paraplu of de luifel tijdens een gure bui. De dappere toeschouwer die tot het einde aanwezig is krijgt nog een afscheidsgroet: “Tot volgend jaar maar weer, maar dan hopelijk met een beetje beter weer.”