“Grien of giel?” Ik bin by de grienteboer en as ik dan kiwys bestel, krij ik altyd de fraach hokfoar kleur ik wol. ‘Grien’, siz ik alle kearen en dan komt it wol goed. De jongeman efter de toanbank hat se al kreas yn in taske dien as ik my…

De doar is by ús meastentiids los, elkenien dy’t gjin kwea yn’e sin hat, is wolkom en kin troch de garaazje efterom komme. Allinnich as wy fuort binne of oars dwaande wurdt de kaai efkes omdraaid. Hjoed wie ik wat oan it karweien west en hie dêrby in wat âldere…

De lêste tiid fernim ik regelmjittich dat myn ûnderbroek wat wiet is. Hiel stikem sjoch ik dan wolris efterom en tink ik wolris: it sil dochs net? Ik bin ommers de fyftich ek al foarby en by sommige mannen op leeftyd kin it plassen troch bepaalde lichaamlike feroarings wolris wat…

In hiel soad heiten en memmen moasten oardel dei nei de parsekonferinsjes fan de minister ynienen wer klearstean as skoalmaster of -juf. Dat dêr dochs hiel wat oars by komt sjen hat yn hiel wat húshâldens alwer bliken dien. Net allinnich de hiele deistruktuer moat omgoait wurde, ek de rollen…

It is alwer in oantal wiken lyn dat myn koarte broek foar in skoftsje de kast yn gie, it waar wurde wat oars. Dat wie ek fuortdaliks te merken as ik bûten kaam: by in fytstochtsje bleau der al gau in dripke ûnder de noas hingjen, net sa spannend. Mar…

Troch de ferjonging yn de buert moast der nei safolle jier mar wer ris oan Sinteklaas dien wurde. De Pieten om kadootsjes en pipernuten út te dielen wiene der samar, oer in heiligman wurde net praat. ‘As der in klazenpak komt, stap ik deryn’, sa pofte ik yn de ferûnderstelling…

“Sjoch op it plaatsje”, sa lies ik op it boadskipbriefke dat ik by my hie yn de winkel. Blykber wie it in hiel spesjaal produkt en omdat ik mear as ien kear mei in ferkeard boadskip thús kaam bin, krige ik no in foto mei. Al gau hie ik it…

“Ik kin it wier net mear sjen!” Myn broer is efkes by ús en mei syn earmtakke sa fier as mooglik fan him ôf probearret ‘r in berjochtsje op’e tillefoan te lêzen. Teun is ek hast fyftich en dan begjinne dat soad dingen wolris wat minder te wurden. “Kinsto dat…

Hjir wennet ien dy’t in blêdblazer hat, sa is myn konklúzje wannear ’t ik derlâns kuierje. Yn de hiele strjitte lizze gjin blêden op’e dyk mar hjir wol, wylst de tún sûkerskjin is. Sûnder folle ferstân fan de natuer te hawwen is te sjen dat de blêden simpelwei fan de…