Of het nu komt van de zachte kneepjes die ik al een aantal malen voel in mijn hand, ik weet het niet, maar ik lig ineens met gespitste oren te luisteren naar vreemde geluiden rond het huis. “Ja, ik hoor het ook”, bevestig ik. Het is kwart over drie. Ik voel het adrenalinegehalte in mijn lichaam stijgen. Er beweegt duidelijk iets op het huis, alleen één ding weet ik zeker: een inbreker is het niet.
Ik ben er bijna zeker van dat het geluid vanaf het dak komt en van vogels hoeven we dat op dit tijdstip volgens mij niet verwachten. De trippelende pootjes gaan vrij heftig te werk en het eerste en enigste dat ik me kan bedenken is een steenmarter. In de nabije omgeving hebben veel mensen er al last van gehad en het kan dan ook bijna niet anders of onze vesting komt eens aan de beurt.
Tja, en wat doe je dan zo midden in de nacht? Het beschermde roofdier laat zich door amateurs als wij vast niet vangen en mocht dat ons wel lukken lukken, dan mogen we er ook nog eens niets mee doen. Maar ik bedenk me geen moment, spring uit bed en met de ochtendjas aan en de zaklamp in de hand sta ik even later in de tuin het dak te bekijken.
Uiteraard is het eerst één en al stilte wat ik bespeur onder de prachtige sterrenhemel, maar dan ineens zie ik op de nok van het dak twee kleine lichtjes: de oogjes van een steenmarter die me een moment aanstaren. Dan bedenkt het zoogdier zich niet langer en rent via het dak van de buren in één snelle ren de bosjes in. De rest van de nacht vernemen we van deze gast gelukkig niets meer.
De volgende dag komt buurvrouw even langs om te vernemen wat voor actie er vannacht was. Ze hadden de stralen van mijn zaklamp wel vernomen en ook het gestommel op het dak en hadden hierdoor rechtop in bed gezeten. Bij het zien van buurman Dick in de ochtendjas waren ze weer wat meer gerust en hebben vast – net als wij – nog wel een paar uurtjes slaap kunnen pakken.
Maar wat doen we nu om dit vast heel aardige diertje niet als vaste gast rondom onze woning te krijgen? De steenmarter laat zich vast niet betrappen en verjagen door een zaklampje en ik ben ook eigenlijk niet van plan om regelmatig ’s nachts even voor de lol naar buiten te gaan. Mijn nachtrust is me dierbaar, tips om dit soort bezoekjes te voorkomen zijn dan ook van harte welkom!