De uitvoering van the Young Messiah op vrijdag 17 november was toch echt wel een punt waar ik al een poosje naar uit had gekeken. Eigenlijk had ik het hele jaar door behoorlijk drukte gehad met activiteiten zoals Back to the Sixties, de Feanster Music Night en ‘al die kleine dingetjes tussendoor’ waar telkens wel een deadline voor staat.
De boog was al echt al een behoorlijke poos gespannen en hoewel ik het allemaal met heel veel plezier deed, raakte de tank langzaamaan wel leeg. En daarom had ik al een aantal malen in me om laten gaan om na de vele activiteiten voorafgaand aan de organisatie the Young Messiah de handdoek in de ring te gooien en een poosje helemaal niets te doen.
In het jaar dat ik vijftig word, schijnt dat ook nog eens een bijzondere betekenis te hebben, en het zou ook beslist niet verkeerd zijn voor mij. Mijn nagenoeg lege agenda na 17 november kon een mooie start zijn. Het delen van mijn voornemen bracht me echter terug in de werkelijkheid: dat betekent dus geen enkele bemoeienis met Back to the Sixties, Vrouwenspecial en Feanster Music Night.
Tja, daar stond ik toch wel even voor een dilemma want dat is toch echt niet wat ik wil. En dan blijkt het maken van een keus toch weer heel moeilijk. Nu staan inmiddels de data voor drie van de evenementen die ik mede organiseer alweer op de agenda en lijkt het hek alweer van de dam. Toch heeft dat moment van nadenken over een poosje niets doen me nog steeds niet losgelaten.
Ik wil niet meer continu op stoom zijn, ik kan het niet meer. Eigenlijk mag het ook niet meer, want dan gaat mijn lichaam alleen maar protesteren en gekke dingen doen. Keuzes maken in de taken die ik doe, dat is wat ik moet doen. Niet een gemakkelijke opdracht, want er zijn zo ontzettend veel dingen die ik leuk en interessant vind, waar ik graag bij aanwezig wil zijn en waar ik mijn talenten wil laten schitteren.
Maar toch, even een poosje niets doen, het blijft maar in m’n hoofd rondspoken, misschien is het toch wel goed voor me. Laat ik vooreerst maar blijven zoeken naar de juiste balans. Lekker de dingen doen die ik leuk vind en het daar zoveel mogelijk bij houden. Dit jaar hoop ik de vijftig jarige leeftijd te bereiken, Abraham te zien! Misschien is het volgend jaar wel tijd voor een sabbatical year.