Donderdag 2 september
De etappe die we vandaag doen is slechts vijftien 15 kilometer en als we de afstand tussen begin- en eindpunt net zoals de voorgaande keren via het openbaar vervoer zouden doen, zijn we bijna anderhalf uur onderweg. Gisteravond tijdens het drinken van de borrel kregen we het idee om deze kortere afstand toch maar per fiets af te leggen.
En dus rijden we vandaag met de fietsen achterop de auto richting Laren en parkeren hier de auto. Via de knooppuntenroute fietsen we richting Holten en nadat we de fietsen hier hebben geparkeerd bij het station eten we bij restaurant/grand cafe Tastoe aan het dorpsplein een heerlijk warme kop soep met een beker melk erbij. Zo hebben we vooreerst voldoende energie om een begin te maken met de wandeletappe voor vandaag.
Nadat we de A1 zijn overgestoken, vinden we even later – nadat we het geraas van de snelweg enigszins achter ons hebben gelaten – even na een uur een bankje waar we een broodje tot ons nemen. Nu moeten we even opletten, want volgens de actuele gegevens komt er zometeen een omleiding in de normale route.
Dit brengt ons even in twijfel, want op een gegeven moment zien we een wit met rood bordje staan met daarnaast een bordje Pieterpad, dat de andere kant op wijst. We gaan er vanuit dat dit dan wel de omleiding zal zijn en gaan een bospad in. Even later zien we dat we de juiste keus hebben gemaakt: we zijn door het bos om de brug heen geleid.
We genieten van het wandelen langs de Schipbeek, toch een van de mooiste punten tot nu toe, een route met weinig variëteit. Als we rond half drie aan een zandpad een bankje vinden om te rusten met een bakje thee, komen we de oudere man op z’n vouwfietsje tegen die we al twee keer eerder zijn tegengekomen met z’n hond. Hij blijft even bij ons staan en vertelt dat ‘ie uit Doetinchem komt en zomaar ergens een overnachting zoekt bij een plekje dat wel mooi is om zijn trouwe hond uit te laten. “Ik weet niet waar ik de volgende nacht slaap”, legt hij uit.
We wandelen verder tot het landgoed Verwolde dat vlak voor Laren ligt. Hier is ook de dikste eik van Nederland te zien, maar hiervoor moeten we wel even afwijken van de route. Hoe ver, dat wordt er niet bij vermeld, en als we naar schatting al zo’n kilometer hebben gewandeld – die we ook weer terug moeten lopen – besluiten we om het maar te geloven en gaan terug. We houden het bij ‘oom Frits’, ook een dikke boom die van Nynke een knuffel krijgt. Bij het eindpunt in Laren trakteren we ons bij Witkamp op een bakje koffie
Gedurende de wandeling hebben we besloten dat we vanavond ‘uit eten’ gaan bij Pop-up food & Drinks Bij de Buren, een soort van restaurant bij de tenten op het terrein van vakantiepark Mölke alwaar we verblijven. We hebben de kaart even vluchtig beken en die ziet er prima uit. Bij de ondergaande zon eten we gerookte zalm in het voorgerecht en Black Anges-burger met friet als hoofdgerecht. Met een wit wijntje genieten we er beiden volop van. Na het diner gaan we terug naar ons chalet en maken ons gereed voor alweer de laatste nacht.