Ze kijkt me aan alsof ik toestemming moet geven, maar volgens mij is het meer de onzekere vraag van ‘kan ik dit wel’ of ‘is dit wel iets voor mij?’ Nynke weet zich blijkbaar even geen raad nadat ze spontaan is gevraagd een modeshow te lopen. Haar ogen beginnen bijna te glunderen als ik beide vragen positief heb beantwoord en dan ineens voelt ze zich uiterst vereerd dat ze is gevraagd.
Weer thuis wil ze het eerst eigenlijk nog niet helemaal geloven: ze heeft zich vroeger nooit echt de allermooiste gevoeld en in haar beleving hoort dat juist wel in de showwereld van glitter en glamour. Maar dit feestje is kleinschalig en vraagt om dames uit de vaste klantenkring; ‘gewone’ dames van eigen bodem die niet beslist slank als en den hoeven te zijn.
Eenmaal over de streep is het volop genieten geblazen, van de gezellige avond dat er passende kleding voor de mannequins wordt gezocht tot de avond van de catwalk-training. Af en toe kijk ik toe hoe er door de woonkamer pasjes en showstandjes worden geoefend en ingestudeerd. “Ja, het leven van een model is best zwaar”, durft ze tijdens de oefeningen zelfs een keer gekscherend te klagen…
Nynke heeft er zin in en kijkt uit naar de dag dat het allemaal zal zijn en werkelijk, dan is het werkelijk helemaal feest: ’s ochtends naar de kapper en de schoonheidsspecialist, ’t is allemaal verwennerij voor de mannequins en ze genieten dan ook met volle teugen. Dan is het zaterdagmiddag en is het moment suprême aangebroken…
Hippe jongedames in prachtige zomers tenues bewegen zich op stevige popmuziek stijlvol voor mijn camera langs. Dan ineens sta ik oog in oog met mijn eigen echtgenote die stralend en in volle glorie op de catwalk staat en maakt mijn hart even een sprongetje. Als ik dan na de modeshow de mannequins met rode blosjes aan een wijntje zie nagenieten van dit festijn kan ik maar één conclusie trekken: dit was volop plezier maken!