Vandaag is de dag van de terugreis en omdat we voor tien uur ons verblijf moeten verlaten en ook nog eens een stukje van een etappe willen wandelen, staan we vroeg op. Zeven uur loopt de wekker af en zoals Nynke het vooreerst kan bekijken voelt ze zich op moment fit genoeg om te lopen.
Na het ontbijt gaan we meteen aan de slag met het afhalen van de bedden, het inpakken van onze spullen en inpakken van de auto. Nynke blijft zich goed voelen en dus houden we bij dit plan. Om half negen rijden we bij ons inmiddels geliefde locatie vandaan.
De etappe Swalmen-Montfort staat voor vandaag op het programma en omdat ruim twintig kilometer ons te lang is voor een reisdag, hebben we de route voor vandaag ingekort tot ruim zeven kilometer. We parkeren onze fietsen aan de Spikkerweg ter hoogte van camping Spikkerdal en rijden dan terug naar Swalmen waar we rond half tien bij het beginpunt voor vandaag de auto parkeren en hier zien we meteen al een leuke plek om bij terugkomst even te gaan zitten voor de lunch.
“Lopen jullie het Pieterpad?”, roept een man die samen met zijn hond wandelt vanaf een afstand wanneer hij ons ziet. “Dan moet ik jullie iets vertellen.” Hij komt naar ons toe en deelt ons mee dat als we een klein beetje van de route afwijken een bijzondere boom krijgen te zien en ook nog een oude bunker. “En daarna komen jullie weer op hetzelfde pad uit”, vertelt hij verder, terwijl zijn hond druk bezig is met ons te besnuffelen. We zijn Swalmen amper uit en zijn uiteraard blij met iedere tip. Ook deze nemen we ter harte.
We voelen al op dit tijdstip dat het weer een warme dag gaat worden en profiteren dan ook volop van de schaduwen die de bomen van het Bischopskamp ons bieden. Aan de bosrand, vlak voor Boukoul, vinden we een bankje waar we een bakje koffie nemen. Dan is de schaduw wel zo’n beetje afgelopen en zijn we blij met ieder bosje waar we langskomen, de temperatuur stijgt in rap tempo.
Rond half twaalf vinden we onze fietsen weer terug. Precies om twaalf uur hebben we op het terras van Aetcafé ’t Kesjotje een plekje gevonden en terwijl de maandelijkse sirenes klinken genieten wij van een goed gevulde ‘goulash soep’. Dick pleegt daarna nog even een plasje op het toilet voor de ‘jöngskes’ en Nynke brengt een bezoekje bij de ‘maedjes’ en dan stappen we in de auto voor het ritje richting Fryslân.
Even na drie uur zijn we thuis, zetten we koffie en gaan aan de slag met het uitpakken van de auto en het draaien van de wasjes. Al snel hebben we het thuisritme weer gevonden, we kijken terug op een hele fijne week!