Donderdag 27 juni
Een strakke planning hebben we niet, maar een uur of elf vertrekken was wel zo’n beetje onze richtlijn. Om vijf voor elf rijden we en na een uiterst vlotte reis zijn we een uur later in Bakhuizen en hebben daar al snel camping De Wite Burch hebben gevonden.
Op het veldje dat Hans en Feikje ons hebben gewezen, staan al vier caravans opgesteld, zelf zijn ze op de fiets weg. Wij beginnen meteen met het opbouwen van onze tent. Anderhalf uur later is alles ingericht. Hans en Feikje zijn ondertussen terug gekomen bij hun caravan en hebben ons al een bekertje limonade aangeboden.
Niet veel later rijden ook André en Rineke het veld op, zetten hun caravan ‘te plak’ en is het tijd voor koffie. “Koffie!”, maakt Klaas zijn wens duidelijk, meteen wanneer hij samen met Elizabeth nog geen uur later met geopende ramen het veld op rijdt. De koffie is al klaar en zo zitten we een poosje gezellig met z’n achten onder de luifel bij Hans en Feikje.
We maken allemaal kennis met blindegeleidehond in opleiding Sanne die Hans en Feikje mee hebben gebracht, zij sluit enthousiast met iedereen vriendschap door een flinke knuffel te geven en ze wil overal aan mee doen. Pas na de koffie gaan de pas aangekomen echtparen aan de slag met het installeren van de caravan en het opbouwen van de voortenten.
Dat is natuurlijk altijd weer een boeiend schouwspel en er worden ook volop filmpjes gemaakt. Ondertussen is het ook tijd om na te denken over het eten – ieder voor zich – en gaan Nynke en Feikje samen naar supermarkt Spar in Bakhuizen. We eten even later aardappeltjes met salades.
Zodra de afwas aan de kant is wordt het plan opgevat om nog even naar Mirnser Klif te fietsen, een tochtje van zo’n drie kilometer. Hier zijn we aan de kust van het IJsselmeer en zien we een aantal kitesurfers hun kunsten vertonen. Het is altijd rustgevend om aan het water te vertoeven en Dick, Hans, André en Klaas wandelen zelfs nog even het water in tot het niet verder kan voordat ze een natte broek krijgen. Weer terug op de camping staan al snel chips en pinda’s op tafel en drinken we er iets bij. We liggen niet laat in bed.
Vrijdag 28 juni
Na het opgaan van de zon gaat er af en toe een caravandeur open of klinkt het openritsen van een tent. We ontbijten rustig ieder voor eigen stekje waarna we met een bakje koffie langzaam aan iets meer naar elkaar toe trekken. Het plan wordt opgevat om deze ochtend richting Stavoren te fietsen en hierbij ook even een kijkje te nemen bij het monument Reaklif.
In Stavoren vinden we rond het middaguur een plekje op het terras van herberg De vrouwe van Stavoren en nuttigen hier onze lunch. Via Molkwerum en Koudum fietsen we vervolgens weer terug naar de camping in Bakhuizen en dan is het al snel weer tijd voor een bakje koffie of thee. Eeltje en Aafke zijn inmiddels ook gearriveerd, het team kamp Hans begint steeds meer vorm te krijgen, het wordt steeds gezelliger.
Ook wordt het nu tijd voor een spelletje en zo wordt er onder meer een potje Kubb gespeeld en ook de cryptische puzzels van Dr. Denker vinden gretig aftrek in de groep aanwezige kampeerders. Het idee om het kampeerfeest te laten beginnen met het eten van patat is door iedereen aangenomen en dus wordt er bij de plaatselijke snackbar een bestelling gedaan.
Iets later op de avond verzamelen we ons bij Klaas en Elizabeth onder de luifel om spelletjes te gaan doen. We beginnen met Thirty Seconds, waarbij teams zoveel mogelijk omschrijvingen moeten raden en met LEF mag je kiezen tussen het beantwoorden van een drietal gedurfde vragen of het uitvoeren van een spannende opdracht. Thirty seconds wordt ook nog gespeeld in een bijbelse variatie.
Zaterdag 29 juni
Dick is al vroeg wakker en neemt meteen een kijkje bij het IJsselmeer. Bij terugkomst is het tijd voor ontbijt en volgt ook de rest van team kamp Hans zo’n beetje hetzelfde ritueel als de dag ervoor. We drinken weer samen koffie, Eeltje en Aafke hebben vandaag gezorgd voor een gebakje erbij.
Dit laten we middels een foto weten aan Janko en Gertina die ondertussen ook zijn vertrokken vanuit Surhuisterveen. Ze komen jammergenoeg te laat voor de lekkernij bij de koffie, maar hun aankomst op de camping krijgt met veel aandacht en vlaggetjes wel een heel feestelijk tintje. Uiteraard heeft Janko een kratje bier van brouwerij Bûsdoek meegenomen en biedt dit aan als teken voor de start van een gezellig weekend.
De groep telt inmiddels twaalf personen en dan is het al snel iets moeilijker om voor iedereen een juist programma te maken te maken en daarom zijn er twee keuzes. De grootste groep gaat op de fiets naar Sloten voor een jaarmarkt en een groepje van vier fietsen richting het IJsselmeer voor verkoeling, zonneschijn en een terrasje.
Bij het halen van de boodschappen voor de barbecue ontdekt Janko dat Spar slechts één biersoort van hun brouwerij Bûsdoek heeft en is hierin aanvankelijk iets teleurgesteld, maar nadat hij de aanwezige flesjes keurig met het etiket naar voren heeft gezet, is hij ook wel weer een beetje trots.
Elizabeth coördineert verder de inkopen en even later richten Klaas, Janko en Dick de barbecue-locatie zo gezellig mogelijk is. Hoewel er ook kippenpootjes in de boodschappentas zitten, probeert Janko ondertussen toch nog een van de camping-kippen te vangen voor aan het spit, maar hierin slaagt hij niet. Zodra de groep uit Sloten is teruggekeerd, beginnen we met het roosteren van de vleeswaren.
Rond half tien is alles weer opgeruimd en verplaatst de groep zich weer naar de caravan met de grootste voortent voor het doen van spelletjes. Activiteitenbegeleidster Rineke heeft daarbij een leuk verhaal waarbij plaatsnamen met een cryptische omschrijving moeten worden geraden en ook heeft ze een spel waarbij teams diverse woorden moeten vormen.
Zondag 30 juni
Na het ontbijt splitst de groep zich ook vandaag in tweeën. Hans en Feikje bezoeken op de fiets een kerkdienst in Hemelum, de rest blijft op de camping om via een iPad de gezamenlijke ontmoetingsdienst in Surhuisterveen te volgen. Met een bakje koffie er bij zingen we de gespeelde liederen mee met Connect en luisteren we aandachtig naar de overdenking van Bert Noteboom.
Na de dienst volgt een pittige discussie vol emotie over de gezamenlijke ontmoetingsdienst die – ondanks dat het doel is om meer voor verbinding te zorgen – nu beslist niet samen wordt gehouden maar zelfs op twee verschillende locaties. We lunchen samen door de tafels simpelweg tegen elkaar aan te schuiven en dan volgt het moment van afbreken en opruimen voor het ontbreken van een programma.
Ieder doet hierna wat hem of haar het beste uitkomt. Een klein groepje bezoekt nog eens het paviljoen aan het IJsselmeer, de rest gaat op de camping aan de slag en heeft halverwege de middag hier de koffie gereed. Hierbij bespreken we of Kamp Hans dusdanig geslaagd is geweest dat het voor herhaling vatbaar is.
Dit blijkt grotendeels het geval, al mag van Hans de naam wel worden gewijzigd. Omdat we allemaal de onderlinge verbinding wel zien groeien en we deze connectie ook hebben met de gemeente, ondervindt het voorstel van Camp Connexion weinig tegenstand. We danken God voor een fijn weekend en nemen afscheid van elkaar. Kamp Hans is voorbij, Kamp Connexion is de toekomst!