Er zijn mensen die meerdere malen per jaar reikhalzend uitzien naar een concert, het optreden van hun favoriete popgroep, zanger of zangeres. Voor het bezoeken van concerten ben ik nog nooit echt warm of koud geworden. Ja, in een ver verleden heb ik eens in Ahoy een concert van Chris de Burgh bezocht en vorig jaar zijn we nog bij U2 geweest, maar dat was het dan ook wel zo’n beetje.
De gitaarsolo’s van the Edge beluister ik veel liever op m’n eigen kamertje waarbij ik zelf de volumeknop op het gewenste niveau kan zetten en de muziek van Chris de Burgh luister ik nog als achtergrondmuziek bij een heerlijk avondje voor de haard met daarbij een glaasje wijn en een stukje kaas. Al die drukte er omheen, daar ben ik nooit zo dol op geweest.
Toen ik echter deze week in de krant las dat de Dolly Dots terug keren met een theatertournee voelde ik binnen in mij wel iets steigeren en stond het al vele jaren smeulende vuur plotseling weer even in lichterlaaie. De Dolly Dots! De meiden waar ik in mijn jonge jaren nog wel verliefd op ben geweest, posters uit de Hitkrant hingen op mijn slaapkamer en de popgroep heeft zelfs in 1981 nog een optreden in Surhuisterveen gedaan.
Nog steeds wanneer ik hits van deze zes meiden zoals onder meer de hits Love me just a little bit More, Radio en Hela, di ladi Do op de radio hoor, komen bij mij warme herinneringen naar boven en denk ik terug aan de goeie ouwe tijd dat we het leven nog moesten ontdekken. Daar wil ik naartoe, bedacht ik me enthousiast toen ik zag dat ze zelfs Leeuwarden aandoen met hun optreden.
Na een nachtje slapen brandt het vuur voor de populaire meidengroep echter alweer ietwat minder laaiend. Ik herinner me mijn enthousiasme voor concerten en bedenk dat in De Harmonie uiteindelijk alleen maar oude grijze knarren zoals ik met een pot bier naar het podium zullen staan staren om vast te stellen dat er in de loop van de jaren toch wel heel veel veranderd is.
Laat ik het maar mooi bij een cd’tje houden. De herinneringen – die vast wel naar boven komen wanneer ik in het haardvuur staar met een wijntje of een biertje er bij – zijn vast minstens zo kostbaar. Maar de gedachte aan het theatertournee laat me toch niet helemaal los. Er hoeft maar één knar te zijn zoals ik die mee wil ontdekken of er nog vlammetjes willen branden dan gaan we!