Wandelen met God

Dominee Hans is zoals altijd keurig op tijd met zijn liturgie en als ik weer thuis ben van mijn koffie-date kan ik dan ook vandaag nog aan de slag met het gereedmaken van de presentatie voor de beamer. Al vrij vlot na de mail zie ik dat dominee een aanvulling op z’n eerste mail heeft gestuurd, iets over de bijbelvertaling.

Na de lunch zie ik dat er nog een ‘extra aanvulling’ is gekomen en nog geen drie minuten daarna opnieuw een bericht met ‘weer aanvulling’. ‘Nou, nou, die Hans is maar weer fanatiek aan de slag’, zo bedenk ik me omdat het deze zondag de eerste week na zijn vakantie is, en ik moet de mailtjes even op een rijtje zetten om te bekijken wat ’ie nu eigenlijk precies allemaal wil.

Het blijkt eenvoudigweg te gaan om het woordje ‘wandelen’ dat in de bepaalde bijbelvertalingen anders wordt uitgedrukt. In mijn programma betekent dit niet veel meer dan het aanklikken van de juiste vertaling om aan het verzoek te voldoen. Om dit duidelijk te maken stuur ik een mailtje terug: ‘liturgie ontvangen en ook al de mailtjes daarna 😉 Inmiddels alle opdrachten verwerkt tot een presentatie en nu ga ik eerst even WANDELEN.’

Tijdens deze wandeling mijmer ik wat over het gekozen thema ‘Wandelen met God’, wat dominee zo’n beetje aan deze liturgie had gegeven. Ik ben dan nu wel aan het wandelen en regelmatig wandel ik samen met mijn echtgenote, maar wandelen we dan ook met God? Hoe wandel ik eigenlijk met God?!

Al kuierend bedenk ik me dat het eigenlijk gemakkelijker kletst wanneer je naast iemand loopt dan als je tegenover elkaar zit. De dingen van de dag en wat ons zoals dwarszit komen na een poosje stil wandelen meestal al snel naar boven drijven. Ik beeld me daarom nu in dat ik naast God loop en begin spontaan te bidden en te bedenken waar ik momenteel mee rondloop.

Dat gaat gemakkelijker dan ik had gedacht en voor ik het weet is mijn ochtendwandeling alweer ten einde. Soms lijkt een moment om met onze Vader in de hemel te praten best wel ver weg, maar al wandelend is het dan zomaar heel dichtbij. In mijn hoofd klinkt een liedje dat ik al heel lang ken. ‘Ik wandel in het licht met Jezus, welk een liefdevolle vriend is Hij.’