Zoveel mogelijk kilometers in de wielen. Dat lijkt het motto van de jaarlijkse zomervakantie. De verhalen van tevoren zijn niet van de lucht, de uiteenzetting na de tijd zullen minsten evengroot zijn. “Giest ek mei fakânsje” en “Wer silst hinne” is – na het weerpraatje – de meest gehoorde vraag en gespreksopening van deze tijd.
Wie niet naar Frankrijk, Italië of nog verder weg gaat, wordt een beetje vreemd aangekeken en bijna niet meer serieus genomen. Deze mensen hebben dan ook meteen een excuus. “Wy gjin mar nei Rolde”, zegt deze vakantieganger met de aanvulling er achteraan. “Ja oar jier gjin wy wer nei Frankryk hjer.” Alsof vakantieplaatsen als Rolde, Appelscha en Diever minderwaardig zijn!
Wat is er nu mooier dan genieten van de ruimtelijke bossen, de prachtige fietspaden en de heerlijke rust in deze plaatsen. Veel mensen die de Franse Rivièra, de Italiaanse stranden of andere droombestemmingen al gezien hebben, weten niet eens dat er ook in ons eigen kikkerlandje prachtige vakantieoorden zijn. Bij sommigen beginnen de oren al te klapperen als Trimunt genoemd wordt. Waar ligt dat en hoeveel kilometer is dat hier vandaan, zo vraagt een enkeling zelfs. Trimunt is één van de mooiste natuuroorden die binnen een straal van tien kilometer van Achtkarspelen en het Westerkwartier liggen. Honderden kilometers worden gereden naar een leuke vakantiebestemming terwijl tientallen mensen Trimunt niet eens weten te vinden.
Hoe dan ook en waar de reis ook naartoe gaat: de jaarlijkse drieweken durende vakantie is begonnen, de bouwvak is aangebroken. De één heeft op de laatste werkdag om vier uur de deur achter zich dicht getrokken, de ander heeft zich al een week in het zweet gewerkt om nog zoveel mogelijk dingen voor de vakantie af te handelen.
De eerste categorie vakantiegasten is in euforische stemming, gooit alle zorgen van zich af en gaat onbezorgd op vakantie. De anderen werken over en zitten thuis onder het eten nog te prakkiseren of alles wel is geregeld. Dit type kantoorslaven blijft zich verantwoordelijk voelen en is in gedachte de hele vakantieperiode op de zaak. Onthaasting en uitrusten is er voor hen niet bij…
De meeste ruzies over het inpakken van de caravan zijn ook alweer achter de rug. De man weet het vaak nog beter dan de vrouw en zo ontstaan de meest interessante discussies van het jaar. Complete klerenkasten en keukeninventarissen worden in de caravan gestouwd terwijl mannen in hun ogen alleen maar een tandenborstel, een schone onderbroek en t-shirt mee hoeven. Uitspraken als “dat hoecht dochs net allegear mei”, en “sjit no ris in kear op” zijn vaak aanleiding tot de verhitte dialogen.
Ook onderweg naar het vakantieoord zijn de gesprekken over de te volgen route vaak niet van de lucht. Nu zijn het meestal de vrouwen die het beter denken te weten terwijl de man de uitverkoren routeplanner wil zijn. Eenmaal op bestemming is het ook weer afwachten hoe de verschillende gezinsleden op elkaar reageren. Nu niet iedereen zijn of haar eigen werkzaamheden meer heeft, zijn vader, moeder en de kinderen dagenlang op elkaar aangewezen.
Voor de thuisblijvers breekt de rustigste periode aan. Door de massale uittocht naar verre of minder verre oorden is het stil op straat en rustig in het verkeer. Ook in en rond de tuinen is het vredig stil. Misschien rusten de achterblijvers – die enkel een dagje naar Trimunt gaan – nog wel het meeste uit.