Een kat zorgt meestal voor veel gezelligheid in huis. Ook wij hebben al vele jaren veel plezier van onze vijfjarige kater Tygo, die zijn plekje in en rondom het huis inmiddels prima heeft gevonden en zelfs bij ons al bekend is als nachtelijke jager. Zo’n twee weken geleden is onze ‘veestapel’ uitgebreid met een negen weken jong poesje welke we Tosca hebben genoemd.
Het was natuurlijk spannend hoe deze twee dieren op elkaar zouden reageren, want poezen hebben nu eenmaal een eigen territorium en gedogen hierin over het algemeen weinig andere soortgenoten. Na de vrijlating in de kamer lijkt Tosca zich al snel thuis te voelen bij ons, ze verkent in ieder geval uitermate enthousiast en af en toe zelfs met geweld iedere gordijn, stoel of bank.
En dan komt het meest spannende moment, als we op deze zaterdagavond het kattenluikje horen ten teken dat Tygo thuis komt. Vol belangstelling kijken we hoe onze robuuste huisdier angstvallig verkennend de kamer binnen komt, even oog in oog met Tosca staat en na wat vijandig blazen letterlijk met de staart tussen de benen afdruipt.
Ook de daarop volgende dagen laat Tygo zich weinig binnen zien en zelfs na een nacht met daarin een stevige regen- en onweersbui, kiest ‘ie het zekere voor het onzekere en blijft buiten. Dit kan zo niet, stellen we vast na ruim een week te hebben geprobeerd de beide dieren in elkaars territorium te laten samenleven. Tot groot verdriet moeten we besluiten Tosca weer weg te doen.
In een laatste poging van de dierenarts nog een tip te krijgen, horen we dat we de fout hebben gemaakt in één keer Tygo’s territorium aan Tosca te hebben gegeven. Door de leefgebieden een poosje strikt van elkaar te scheiden hopen we dat Tygo zijn territorium weer terugvindt en we na verloop van tijd beide poezen opnieuw met elkaar kennis kunnen laten maken. Dit is voorlopig ons strijdplan, we gaan het zien…
UPDATE 2 november 2016
Inmiddels is de rust redelijk teruggekeerd in huize Kooy terwijl beide poezen nog hier wonen. Onder enige begeleiding hebben we Tygo en Tosca een poosje gedwongen in elkaars territorium laten verblijven en ’s nachts kreeg ieder een eigen gebied. Vooral in de uurtjes samen leverde dit af en toe behoorlijk vuurwerk op, maar na enkele dagen trad steeds meer een gedoogbeleid op tussen de beide dieren. Nu is het vooral Tygo die af en toe flink blaast of gromt om aan te geven wie de baas is, en Tosca is vooral heel erg speels en vliegt veelal onschuldig achter Tygo aan. ‘It komt wol goed’, zo hebben we inmiddels wel vastgesteld.