OV

Voor een bezoekje aan Friends Experience in Amsterdam kiezen we ervoor om grotendeels gebruik te maken van het openbaar vervoer. In de eerste plaats natuurlijk om zo milieuvriendelijk te reizen maar ook om het openbaar vervoer eens flink te vergelijken met het vervoer in de auto. De exacte aankomst- en vertrektijden van de trein leveren zowel voor- als nadelen op.

Blijkbaar hebben we de reis naar station Heerenveen iets te krap ingeschat en door de drukte op de snelweg moeten we nog even hollend naar het perron, we gaan immers precies op tijd. Behalve de overstap op Zwolle en Almere kunnen we vervolgens tot Amsterdam Centraal het landschap heerlijk ontspannen aan ons voorbij zien trekken, krant of leesboek op schoot en broodje of bakje koffie er bij. Wie doet je wat.

Dat dit enkele ritje maar liefst €27,50 per persoon kost, vinden we dan wel behoorlijk aan de hoge kant, maar we boeken het voor deze keer op onderzoekskosten. De eerstvolgende minister van Verkeer en Waterstaat maakt het openbaar vervoer wat ons betreft een stuk goedkoper en durft eindelijk dat lang vooruitgeschoven rekeningrijden eens in te voeren om het autoverkeer ietwat te ontmoedigen.

Na ons bezoekje aan Friends Experience wandelen we nog wat door Amsterdam en reizen vervolgens verder naar Noordwijk aan Zee met de intercity naar Leiden en van daaruit met lijn 20 van Arriva verder tot op loopafstand van ons hotel. Na een etentje, een nachtje slapen, een duik in de zee en een bezoek aan het museum Engelandvaarders vangen we de terugreis aan.

Met de bus reizen we weer naar Leiden waar we precies zestien minuten hebben om enige proviand in te slaan en op de trein stappen. In ruim twee uur tijd kunnen we met de intercity nu weer in Heerenveen zijn, maar we maken bij Zwolle nog even een uitstapje door het centrum. Terug op het station moeten we nu even hollen om de trein te halen.

“Ik heb de machinist gevraagd om iets later te mogen vertrekken”, zo begroet de conductrice ons vriendelijk terwijl ze ons een minuut na de officiële vertrektijd een plek wijst. “Ga rustig zitten.” We zien dat we naar de 1e klas worden verwezen en ploffen daar hijgend neer. Even later komt ze bij ons een praatje maken en horen we van haar hoe bijzonder het werk tussen de rails eigenlijk is.

Jazeker, wij gaan vaker gebruik maken van het openbaar vervoer. Het behoorlijke prijskaartje dat er aan hangt is voorlopig echter nog wel een flinke drempel. Met de verkiezingen in de aantocht en de moedige partijen die als paddestoelen uit de grond schieten, voorzie ik hierin geen enkel probleem. Bus, trein en tram here we come!