Ontspullen

foto: Guido Baron

Wat hebben we er met z’n allen toch een dikke bende van gemaakt. Deze conclusie zal half Nederland medio maart hebben gesteld toen veel mensen thuis kwamen te zitten en zeeën van tijd hadden. Massaal sloeg men uit verveling aan het opruimen en wekenlang was het file voor de hekken van de vuilstortplaats Lutkepost. 

Wat hebben we toch een troep op zolder en wat bewaren we toch ontzettend veel. Daar kwamen we zelf achter toen we enkele weken geleden besloten om de bovenverdieping van nieuwe vloerbedekking te voorzien. Dat betekent dat er veel spullen even door de handen moeten ofwel worden opgeruimd; we zijn begonnen met ontspullen!

Mensenkinders wat doen we toch met al die rotzooi en waarom bewaren we toch zoveel?! Tientallen cassettebandje waar ik jaren niet naar heb geluisterd maar toch niet weg wilde gooien, vele muziek cd’s die al lang in luistersystemen staan, Suske en Wiske albums, Kameleon-boekjes, en stapels Psychologie Magazine, Computer Totaal en ander tijdschriften waar ik op geabonneerd was.

Wat bezielt me om dit allemaal te bewaren terwijl ik de dagelijkse aanvoer van actueel leesvoer amper kan bijhouden? Wat maakt het toch dat we zo moeilijk afstand kunnen doen van al die dingen? Hebben de spullen – van de meeste daarvan weet ik niet eens dat ik ze nog heb – op de één of andere manier nog emotionele waarde? 

Glimlachend lees ik even een paar bladzijden in de jongensboeken met de avonturen van Hielke en Sietse Klinkhamer, geïnteresseerd verdiep ik me nog eens in een artikel uit een oud maandblad en blader nog eens door een fotoboek. Dit alles bevordert de opruimactiviteit allerminst, maar het maakt de behoorlijke operatie toch nog een hele belevenis.

Al wekenlang zijn onze kliko’s meer dan gevuld en voeren we tassen vol bruikbare spullen en kleding naar de kringloopwinkel en kledingcontainer. Het voelt allemaal heel erg opgeruimd en netjes, maar de vraag die me stiekem toch wel een beetje bezig houdt is hoe lang we het zo ordentelijk houden en wanneer we weer gaan shoppen en opnieuw allerlei dingen gaan inkopen die we niet nodig hebben en uiteindelijk weer moeten afvoeren.