“Surhuisterveen… Torenplein.” De mechanische stem in de bus die ergens op de Gedempte Vaart klinkt maakt duidelijk dat het tijd is om uit te stappen. Ik trek mijn jas aan, pak spullen bij elkaar en zoek mijn OV-chipkaart om uit te checken. Hoewel ik zonder deze stem ook wel weet waar ik uit moet stappen, kan zo’n waarschuwing soms handig zijn. Wanneer je in slaap bent gevallen bijvoorbeeld of druk met iets anders.
Stemmen… Ik moet er de laatste tijd steeds aan denken na het beluisteren van een meditatie over de goede Herder in Johannes 10. Hierin wordt verteld dat de herder zijn schapen bij naam noemt. De schapen volgen hem, want ze kennen zijn stem. Herken ik eigenlijk de stem van Jezus wanneer Hij mij roept, zo vraag ik mij af na deze boodschap.
In deze onrustige wereld van corona, milieuproblematiek en machtsstrijd gonst het immers van de stemmen. Wie moeten we geloven en wat is waarheid? Na een gesprekje over dit onderwerp kreeg ik het boekje ‘Dingen die je alleen ziet wanneer je er de tijd voor neemt’ mee om te lezen. De monnik Haemin Sunim vraagt zich hierin af of de wereld zo druk is of dat het onze geest is die zich zo druk maakt.
Tijdens een fietstochtje op een zonnige vrijdagmiddag laat ik alles op me inwerken. Ik geniett van de stilte, hoor de vogeltjes fluiten en weet bijna zeker hierin de stem van God te beluisteren. Een ronkende trekker die me voorbij scheurt lijkt een einde te maken aan dit momentje met de Heer, maar zelfs een vriendelijk groetende boer voelt aan als een knipoog vanuit de hemel.
Neem de tijd om de luisteren naar die ene liefdevolle stem die altijd de waarheid spreekt. Ga een een stukje wandelen of fietsen en voel de rust in je hoofd die je daarmee op kunt roepen. Alleen door de tijd te nemen om te luisteren naar de stem van onze goede Herder, kunnen we al die onrust oproepende stemmen rondom ons het zwijgen opleggen. Luister naar Zijn stem, om op de juiste halte uit te stappen…
(Deze column is gepubliceerd in Kruispunt en De Regenboog van november 2021)