Als paddestoelen lijken de jeugdkerken uit de grond te schieten. Omdat ik nogal nieuwsgierig van aard ben en niet de enige ben die opmerkt dat de jeugd bepaald niet de overhand heeft in de kerk, besloot ik eens wat van deze jeugdkerken en tienerdiensten te bezoeken. Waarom, zo wilde ik weten, komen de jongeren amper meer in de kerk terwijl ze voor speciale diensten wel interesse blijken te tonen? Betrokkenheid lijkt hierin het toverwoord en ik durfde al na een eerste bezoekje de conclusie te trekken dat de jeugd absoluut nog wel warm is te krijgen voor het geloof in Jezus Christus!
Een meisje dat meewerkte aan een jeugddienst leek aanvankelijk ongeïnteresseerd en deed mee omdat het moest van haar ouders. De bijbellezing in de dienst vond ze maar niks en eigenlijk zei het hele geloof haar geen moer, zo liet ze weten. Het voorstel om een bijbelverhaal om te zetten in een taal die iedereen kan begrijpen, veranderde dit.
Het onderwerp kreeg een hedendaagse wending en ze werd zelfs enthousiast doordat ze een taak kreeg die bij haar past en aansluit op de techniek van vandaag de dag. Onze jongeren hebben de beschikking over enorm veel vaardigheden en ik ben er van overtuigd dat ze deze ook binnen de kerk wel willen gebruiken.
Het is echter de vraag hoe je al deze tot nu toe onbenutte talenten aan kunt spreken. Het zou niet verkeerd zijn om hier eens een gemeente avond aan te wijden zodat iedereen zijn visie hierop kan geven. Dat er evenveel wensen zijn als mensen blijkt maar al te vaak en dat bevordert de eenheid binnen een kerk niet echt.
Jongeren zijn tegenwoordig veelvuldig op internet te vinden. Ook onze kerk is vertegenwoordigd op dit medium en wel met een geheel vernieuwde site. De kans is groot dat www.cgk-surhuisterveen.nl ook door de jongeren bezocht gaat worden wanneer ze er zelf aan mee kunnen bouwen. Om de jeugd hier enthousiast voor te maken hebben ze wel een zetje nodig van de ouders. Blijft dit achterwege, dan is de jongere generatie in ieder geval niets te verwijten…
Ouders hebben immers een voorbeeldfunctie want zoals maar al te vaak blijkt kopiëren kinderen vaak klakkeloos de gewoonten van hun vaders en moeders. Wie deze maand komt helpen om het kerkgebouw grondig schoon te maken, laat al zien van goede wil te zijn. Uit ervaring weet ik dat het bakje koffie bij de koster opperbest smaakt en ook aan de koffietafel is het vaak prima discussiëren over allerlei kerkelijke en persoonlijke zaken.
Het is niet alleen erg gezellig, het verhoogt ook nog eens de betrokkenheid en het levert bovendien een kerkgebouw op dat na de grote beurt weer spic en span is. Het mes snijdt dus weer aan meerdere kanten, wat willen we nog meer?