Ichthus maart 2005

Kortgeleden kwam ik op straat een broeder van onze gemeente tegen die een zelfde vrijetijdsbesteding heeft dan ik. Enthousiast als hij was dook hij meteen in z’n plastic tas en haalde daaruit een vers exemplaar van een tijdschrift over deze hobby te voorschijn. Uiteraard kende ik het blad en uitgelaten deelden we onze liefhebberij. “Het houdt het vuur voor onze passie brandende”, riep hij me na toen we onze weg vervolgden.

Weer doorlopend bedacht ik me dat dit soort hele korte ontmoetingen met gelijkgestemden eigenlijk heel goed doen en inderdaad het vuur brandende houden. Als een blaasbalg die de vlammen weer kan doen oplaaien, werd ik zomaar op straat midden op de dag even weer enthousiast gemaakt. Bij het werk om dit gemeenteblad weer drukklaar te maken kwamen de gedachten aan deze ontmoeting nog even weer terug. Dit soort gesprekjes zouden we toch eigenlijk ook met andere broeders en zusters kunnen hebben?! We zijn toch allemaal de kinderen van één Vader die op reis met hetzelfde doel en hebben daardoor toch dezelfde passie?

In dit nummer wederom voldoende aanknopingspunten om vorm te geven aan deze hartstocht. De Ichthuspastor legt uit hoe aan het leven gestuurd kan worden door onze keuzes aan Hem voor te leggen, het IES heeft plannen om iets van ons geloof aan anderen te laten zien en de jubileumcommissie legt uit hoe we onze portemonnee en onze talenten kunnen inzetten om op andere plaatsen in de wereld een kerk te bouwen.

In een interview delen Fokke en Rike van der Heide deze keer hun herinnering over een kwart eeuw samen kerk zijn met de lezer en ze laten weten hoe het leven binnen de kerkmuren levendig gehouden kan worden. Verder in dit nummer nog vele andere aardige zaken die kunnen helpen om samen gemeente te zijn en om de dingen met elkaar te delen.

Hopelijk mag dit gemeenteblad een kleine bijdrage leveren in het aanwakkeren van het vuur dat in uw hart brand voor Hem. Stop Ichthus in uw plastic tasje en laat het enthousiast aan anderen lezen, deel uw passie met vrienden, buren en collega’s en neem ze allemaal eens mee naar het gebouw aan De Dellen waar we zondags in samenkomen. De kerk dat is immers niet alleen een pand waar mensen in samenkomen, maar dat bent u, ben jij, ben ik en zijn wij…