“Hey, dû bist hackt!” De stem van Nynke klinkt waarschuwend maar op fluisterende toon. Ik wandel halverwege het pad langs de haven wanneer ze me belt met deze alarmerende boodschap. Ze is vandaag ceremoniemeester op een bruiloft en vanochtend al vroeg vertrokken om bruid aan te kleden. Dit verklaart mogelijk haar fluisteren, wellicht belt ze me vanonder de bruidsjurk.
“Der komme allegearre nuvere berjochtsjes fan dy yn jimme groeps-app”, zo heeft ze doorgekregen van iemand uit mijn vriendenkring. Meteen leg ik de link met de boodschap die ik vanochtend inderdaad in deze groep heb geplaatst over phishing. Een reactie hierop heb ik enigszins humoristisch beantwoord, hier kunnen toch geen criminele acties op volgen?
Mijn hart bonkt in mijn keel en ik versnel mijn pas echter wel na een tweede telefoontje. Er is nog iemand uit dezelfde groep met een alarmerend bericht. Het valt vast wel wat mee, zo probeer ik mezelf gerust te stellen, maar toch denk ik ook stevig na over wat je moet dan wanneer je bent gehackt en probeer ik rechtstreeks contact te maken met de bron van de alarmmelding.
Dit lukt pas via allerlei omwegen. “Ik had je account al geblokkeerd en gerapporteerd bij WhatsApp”, zo krijgt ik te horen en begrijp dat mijn nummer nu ineens wel geassocieerd wordt met een crimineel. Wanneer ik zwetend van het snelwandelen bij thuiskomst geen ME-busjes zie staan die ons huis hebben omsingeld en onze woning niet overhoop is gehaald ben ik weer rustig.
De intentie van mijn boodschappen in de chat is niet juist geïnterpreteerd wat geleid heeft tot enige paniek. Nadat ik weer vrede heb gesloten door deblokkering heb ik mezelf even flink op de vingers getikt. “Dick, gedraag je! In het vervolg geen grappen meer!” Bovendien heb ik mijn beveiliging onder de loep genomen. Wat moet ik doen wanneer ik ben gehackt? Ik heb mijn lesje wel geleerd.