Vorig jaar ben ik met mezelf de uitdaging aangegaan om veertig dagen geen alcohol te nuttigen. In de veertigdagentijd – de periode van bezinning voorafgaand aan paasfeest – heb ik geprobeerd me meer bewust te zijn van van hoe ik eigenlijk in het leven sta en dat heeft me beslist geen verkeerd gedaan: het is me toen redelijk gelukt om me meer op God te richten, ik vond de veertigdagentijd voor mezelf een nuttige tijd.
Voor dit jaar had ik nog niet bedacht hoe ik deze periode zou inrichten, hoe ik overbodige ruis de komende tijd een beetje kon wegwerken.Dat veranderde toen ik op aswoensdag naar Groot Nieuws Radio luisterde en daar het paasevangelie kreeg te horen en werd uitgedaagd om iets uit te sluiten, opzij te zetten. Gedurende dag werd met steeds meer duidelijk: ik sluit me een poosje af van WhatsApp!
We zitten namelijk momenteel beiden in quarantaine en dan zit je soms wat halfjes tegenover elkaar in de kamer. Meer dan eens viel het me op hoe gedachteloos, vaak en zinloos ik mijn telefoon pak om te kijken of er ook berichtjes zijn. Dit ga ik anders doen, zo bedacht ik. Al die groepjes waardoor ik soms door de bomen het bos niet meer zie, al de in de tijdlijn verdwijnende vraagjes of opmerkingen waar je naar moet zoeken.
Ik ga de uitdaging aan om de komende veertig dagen in ieder geval meer stille tijd met de Heer door te brengen dan met geopende scherm op nog geen halve meter van mijn gezicht. Want heel eerlijk moet ik toegeven dat ik af en toe ook wel meer afhankelijk lijk van mijn slimme toestelletje, dat ik vaak domweg ter hand neem.
Een goede kennis van me heeft al een hele poos geleden WhatsApp in de ban gedaan en het bevalt hem prima: hij ervaart een heel stuk rust en dat kan ik vooral in de veertigdagentijd wel gebruiken. Bevalt het me goed, dan kan het ook best zijn dat ik na veertig dagen mooi verder ga zonder WhatsApp. Als je me moet hebben, mijn mailadres is mail@dickkooy.frl