‘Vandaag is roo-ood, de kleur van…’ Nee, het is niet de kleur van de lippen die zanger Marco Borsato in zijn hit Rood verder zingt die mij even doet schrikken wanneer ik in de supermarkt bij het betalen de melding krijg dat ik het saldo onvoldoende is. Na de vakantie en door een forse onderhoudsinvestering zijn er de laatste weken behoorlijke uitgaven gedaan met alle gevolgen van dien: we staan rood! Gelukkig hebben we nog wel ergens een potje en hoeven we ons voorlopig geen zorgen te maken, maar even nadenken over de komende uitgaven is niet verkeerd.
De paniek was onlangs behoorlijk groter op de beurzen na een enorme koersval door een afglijdende Chinese economie, zo hoor ik op een ochtend bij het luisteren naar de radio. Miljarden euro’s schijnen in rook op te zijn gegaan na de val van de beurs in Shanghai en dat geeft direct stress op de AEX-index in Nederland die eveneens behoor-lijk daalde. Op dezelfde ochtend van dit financiële nieuws lees ik in de krant dat de Nederlandse atlete Dafne Schippers op het WK atletiek in Peking zilver heeft behaald op de honderd meter hardlopen en daarmee juist zorgt voor euforie.
Dat pieken en dalen letterlijk zo dicht bij elkaar kunnen liggen, hebben wij ervaren tijdens onze vakantie in de Belgische Ardennen. Bij het beklimmen van de bergen aan de route die ons langs de ruïnes van Château Vieux Jardin leidt, zijn we nog geen minuut aan het wandelen als ons interne kacheltje al behoorlijk op stoom komt. Met het zweet behoorlijk op de rug moeten we regelmatig even pauzeren omdat de weg naar omhoog best pittig is. Na het genieten van de prachtige uitzichten op het hoogtepunt van de tocht, is ook het neerwaarts wandelen zwaarder dan we hadden gedacht: onze knieën worden behoorlijk belast en het is goed uitkijken waar je loopt vanwege het puin en modder op de steile smalle paadjes naar beneden.
In afwisseling tussen genieten van de uitzichten, klimmen en dalen vind ik nog wel een momentje om mijn gedachten eens heerlijk te laten zweven. Dan bedenk ik me dat deze bergbeklimming eigen het hele leven typeert; soms is het zwaar klimmen na forse tegenslagen, dan weer genieten van hele fijne dingen en vervolgens weer pas op de plaats en uitkijken wat je doet. Soms zit je in een diep dal, terwijl het een andere keer weer volop genieten is. Spontaan komt er een gezang bij me op waarvan ik alleen nog de eerste regels ken: op bergen en in dalen, ja overal is God.
Op wat voor punt je ook staat in het leven – in een financiële dip of sportieve euforie – altijd mogen we weten dat God bij ons is. Zijn trouwe vaderogen, zien alles van nabij, je bent nooit alleen…