Kerstochtend, al vele jaren zijn we er dan vroeg bij voor de traditionele kerstochtendzang; door de straten van Surhuisterveen zingen voor mensen die wel een bemoediging kunnen gebruiken. De laatste jaren doen we dat niet meer alleen door mee te zingen, we organiseren zelfs deze prachtige traditie.
Het evenement zou jaren geleden stoppen omdat er geen mensen voor waren te vinden om het te organiseren, maar dat konden wij niet laten gebeuren. Zoiets moois mag niet stoppen en dus pakken wij deze klus op. Ik zie me nog twee dagen voor Kerst door het dorp fietsen met vele adressen en een plattegrond om hierop alles zo netjes mogelijk in kaart te brengen.
Oh, wat heb ik wel eens lopen balen omdat het bar slecht weer was, maar de routes moesten nu eenmaal klaar want kerstochtend kwam wel steeds dichterbij. Ik hou er namelijk beslist niet van om de zaken niet op een rijtje te hebben en herinner me nog maar al te goed het verleden dat we met een grote groep in het dorp stonden – “wa wit wêr’t de Kloosterstrjitte is??” – en vervolgens iedereen de kortste route wist.
Tegenwoordig durf ik mezelf al een ervaren planner te noemen. Ik hoef zelfs de straat niet meer op om de schema’s te maken, ik zit tijdens druilerige dagen rondom de kerstdagen met een kop koffie op het bureau met Google te puzzelen achter de computer. De adressen worden allemaal keurig in kaart gebracht en ik hoef eigenlijk alleen nog maar de puntjes met elkaar te verbinden.
Dat is echter nog best een hele klus, want de route moet over drie groepen worden verdeeld, maar ik ben al lang blij dat de tijd van de papieren plattegrond voorbij is. Op dit moment zijn groepsleiders bezig de uitgezette routes te checken en zoeken naar de brievenbussen, want daar is zes uur in de ochtend in het pikdonker niet het meest geschikt tijdstip voor.
Nog een paar nachtjes slapen, dan horen we de muzikanten van Blaast de Bazuin samen met de zangers en zangeressen van kerstochtendzang de ochtendstilte weer doorbreken, stille nacht, heilige nacht… Veel drukte daargelaten, als de straten in de vroege ochtend weer vervuld zijn met klanken als ‘Ere zij God’ ben ik toch ook weer uiterst tevreden. Gloria, in excelsis Deo. Fijne feestdagen gewenst!