Of het nu aan het voorjaar ligt of niet, maar soms heb je van die momenten dat je het ineens op de heupen krijgt om te gaan opruimen. Zo zijn wij onlangs op een vrije-dag-zonder-verdere-plannen beiden op onze werkkamer aan het opruimen en schoonmaken geslagen en ook de zolder ontkomt niet aan de spontane actie.
Man-o-man, wat heb je dan toch een veel in huis dat eigenlijk wel weg kan. Omdat wij de laatste tijd echter nogal duurzaam bezig zijn, bedenken we dat – voordat het in de kliko belandt – iemand anders het mogelijk nog wel kan gebruiken. Een uur later hebben we Marktplaats al aardig gevuld en niet lang daarna vinden onze spullen hier al gretig aftrek.
Verder stuit ik tijdens het opruimen op een flink aantal diskettes, cassette- en videobanden waarvan ik het bestaan eigenlijk niet eens meer ken, maar ook niet rigoureus kan weggooien. Nee, eerst wil ik bekijken wat er zoal nog op staat en een schifting maken tussen wat weg kan en wat ik toch nog wil bewaren. En zo ben ik een aantal dagen later nog druk bezig met het bekijken en beluisteren van banden en het digitaliseren daarvan.
Ook de fotoboeken die ik tegenkom en al vele jaren niet heb ingezien, zorgen niet bepaald voor een vlotter verloop van de actie, maar het is een aardigheid om al die oude herinneringen weer op te halen en ook hier zorg ik ervoor dat alles vastgelegd wordt in mijn digitale archief. Ondanks het feit dat ik de meeste gegevens niet heb weggegooid, kunnen de oude dragers nu wel weg: opgeruimd staat netjes.