“Heb je ook een radio?” De werkmannen die bij ons de vloer kwamen leggen wilden wel een stukje muziek bij hun werkzaamheden en noemden daarbij Holland FM als favoriete radiostation. Een Nederlandstalig plaatje af en toe vind ik beslist niet onaardig, maar toen ik een paar uren lang achterelkaar muziek hoorde van ‘zo donker en verlaten om me hee-een!!!’ met accordeon begeleiding en andere hoempa-pa, had ik het wel zo’n beetje gehad.
Al voor het middaguur was de vloer uitgevlakt en vertrokken de mannen. De radio stond echter in een hoekje van de kamer waar ik vanwege de egalisering zo’n zes uren niet bij kon komen. Het enigste plekje in ons huis waar ik kon vertoeven, was de keuken en daar hoorde ik de muziek duidelijk schallen. Een eindje fietsen met regenachtig weer bracht slechts af en toe even ietsje opluchting.
Het grootste gedeelte van de middag heb ik noodgedwongen naar deze muziek zitten luisteren en daar werd ik echt niet blij van. De eerste stappen die ik zette zodra ik weer mocht lopen op de geëgaliseerde vloer, waren dan ook in de richting van de radio en ik wist toen het ‘power-knopje’ maar al te goed te vinden.
Rust in de tent, dat vond ik op dat moment even het belangrijkste. Even geen ‘ik hou van jou en ik blijf je trouw’ maar stilte. Twee dagen later kwam er dan wel een ander werkteam om de vloer te leggen, maar ze kozen wel voor dezelfde soort muziek, die ik hen natuurlijk gunde en wat tijdens ons bakje koffie de stilte behoorlijk wist te verjagen. Ik hou van muziek, maar smaken verschillen en ik ben dat ook blij dat de vloer gereed is en deze piraten weer weg met hun favoriete muziek.