Iedereen die werkt met een computer of laptop heeft er mee te maken: een besturingssysteem. Denk daarbij aan de meest bekende zoals Windows, Apple of Linux. Een besturingssysteem is één van de belangrijkste onderdelen van een computer; zonder deze software kun je ‘m vergelijken als een auto zonder bestuurder, als een vliegtuig zonder piloot of een schip zonder kapitein.
In tegenstelling tot de producten van de grote elektronicabedrijven Windows en Apple zijn de producten van Linux vrij verkrijg- baar doordat de broncode van de programmeertaal open is. Veel technischer zal ik het niet maken, maar het betekent simpelweg dat eigenijk iedereen kan meewerken aan de ontwikkeling van het product.
Bij een storing in een Windows- systeem gaat de vinger al snel richting Microsoft en om te voorkomen dat gebruikers boos worden of naar andere systemen overstappen, zorgt het concern er voor dat ze haar zaakjes pico bello voor elkaar heeft en daar betalen we dan ook graag een paar centen voor. Bij open source-systemen zijn er meerdere ontwikkelaars die werken aan het systeem, samen zo goed mogelijk.
Hoewel een kerkgemeenschap en een softwarebedrijf in ieder geval qua doelstelling niet bepaald met elkaar te vergelijken zijn, bedacht ik me dat we van de formule van open source toch wel iets zouden kunnen leren; wij kerkgangers weten immers maar wat gemakkelijk naar de kerkenraad te wijzen wanneer we vinden dat er iets niet goed gaat of dat het anders moet terwijl we soms ‘vergeten’ zelf ons steentje bij te dragen.
In zijn eerste troonrede in 2013 sprak koning Willem Alexander dat Nederland voor een betere toekomst zou moeten hervormen van een welvaartsstaat tot een participatie samenleving, waarbij van iedereen inzet en eigen initiatief wordt verwacht. Om een einde te maken aan de financiële crisis moest er actie ondernemen worden, er moesten banen worden gecreëerd en daarbij paste het niet om slechts te wijzen naar het kabinet.
Het is goed om samen sterk te staan, er samen voor te gaan, zoals het hoort met een kerk- gemeenschap. De kerk is niet slechts een gebouw waar we zondags samenkomen omdat de kerkenraad daar een dienst voor ons heeft georganiseerd. Nee, de kerk dat zijn wij; de kerk dat bent u, dat ben jij, dat ben ik! we kunnen alleen maar leren van elkaar en daar samen gestalte aan te geven.
Laten we stoppen met achterover leunend afwachten wat de ontwikkelingen zijn die de kerkenraad voor ons bepaalt en regelt. Laten we elkaar bemoedigen en groeien door onze geloofservaringen met elkaar te delen, elkaar vertellen wat we fijn vinden in de kerk en dit ook uitstralen, samen aan de slag gaan om van de kerk één lichaam te maken waarvan we door die samenbindende kracht allemaal een deel zijn.
Als we het samen doen, dan ontstaat er een eenheid die Windows, Apple, Linux of welk besturingssysteem dan ook ver overstijgt. Dan zijn we allemaal bestuurder, piloot of kapitein omdat we werken aan dezelfde broncode; we hebben allemaal hetzelfde doel. En het mooiste van dit alles… het is ook nog eens allemaalgratis!