Wat is de wereld toch mooi. De afgelopen periode was de temperatuur zo dat buiten vertoeven weer tot de aangename mogelijkheden behoort. Tel uw zegeningen, tel ze één voor één, zo kunnen we af en toe zingen. Nou, ik heb het er maar druk mee: terwijl ik met laptop op het terras in de tuin bezig ben met de eindredactie van het gemeenteblad, schieten de tulpen uit de grond en het lijkt alsof de kleuren iedere keer dat ik even opkijk mooier worden.
Het is jammer dat Ichthus in zwart-wit wordt afgedrukt, anders kon ik deze natuurpracht delen met de lezers van het blad. Wel is het zo dat het nieuws dat in deze editie staat afgedrukt, frisser is dan u van ons gewend bent. De drukkers zijn namelijk niet niet zoals gewoonlijk ’s ochtends in alle vroegte met hun werkzaamheden, maar later op de middag. Ongetwijfeld heeft ook het mooie weer invloed op deze koerswijziging. Het is hierdoor heel wel mogelijk dat de pagina’s nog warm zijn wanneer dit nummer bij u op de mat valt.
Zo warm was ook de reactie op onze oproep om tweedehands lectuur voor de leesplank in de hal van de kerk te bewaren. Een enorme stroom bladen belandde in de brievenbus van de kerk. De eerste zondag na plaatsing op de leesplank was het gros van deze stapel ook alweer vertrokken; iets dat ons tevreden stemde. Er is dus duidelijk behoefte aan dit soort van bemoediging. Toen de oplettende koster echter vertelde waar de stapel was gebleven, zakte de temperatuur weer enigszins.
Mensen, het is niet de bedoeling om hele stapels in één keer mee te nemen! Wie zo geïnteresseerd is in de weekbladen kan misschien beter zelf een abonnement overwegen. Samen delen is het motto, dus neem slechts één blad per keer mee en zet dit netjes terug op de plank nadat u het hebt gelezen zodat uw medemens ook de kans krijgt. Dan pas kunnen we beoordelen wat de werkelijk behoefte is van deze service.
Het kerkgebouw glimt weer als een ster aan de hemel. Enkele vrijwilligers hebben er onlangs samen met het kostersechtpaar voor gezorgd dat het godshuis er voor de komende tijd weer spic en span uit ziet. Dat betekent overigens niet dat we nu achterover leunend in de bankjes kunnen gaan hangen, want het gemeente zijn is meer dan het kerkgebouw op zondag alleen.
De kerk, dat zijn u en jij en ik. We zijn dan wel met elkaar verbonden door de zondagse kerkdiensten en ook het gemeenteblad heeft de intentie om de betrokkenheid van het gemeenteleven te bevorderen, maar het kan feestelijker en persoonlijker. Een uitgesproken gelegenheid hiervoor is de slotzondag op 16 mei. Na de ochtenddienst zingen we dan samen en eten onder meer broodjes en soep.
Als u allemaal aanwezig bent, voelen we misschien wel weer dezelfde vreugde als paasmaandag. De de kerkzaal zat toen bomvol; zowel ouderen als jongeren waren vertegenwoordigd en de vele verzamelde talenten maakten de dienst tot iets bijzonders. Op deze momenten zien we dat – zoals de jeugd zelf heeft bedacht – geloven pas mooi wordt ‘ast libbest mei God’. Tot dan…