Hij zat in z’n eentje aan het einde van een lange tafel achter in de zaal. Een oud grijs mannetje – ik schat ‘m toch op minstens tachtig jaar – zit druk te schrijven. Het is alweer heel wat jaren geleden dat ik deze politieke bijeenkomst over onder meer landbouw, vergrijzing, en herindeling bezocht. Terwijl de meeste aanwezigen aandachtig luisteren of meedoen aan de discussie, maakt de man die mijn aandacht trekt telkens aantekeningen.
Complete bladzijden van zijn kladblok pent hij vol en ik begin me stiekem af te vragen wat hij met deze aantekeningen gaat doen. Ongemerkt begin ik een verklaring te zoeken voor de activiteiten van de hoogbejaarde meneer. Dat hij als journalist voor een krant actief is kan ik me nauwelijks voorstellen en als actief politicus zie ik hem ook niet meer.
Maar wacht eens, zo schiet me ineens te binnen, misschien is de man vroeger wel journalist geweest en probeert hij zijn hersenen wat actief te houden met z’n schrijverij. Ineens dwalen mijn gedachten af naar mijn eigen leven en de toekomst daarvan en zie ik mezelf al als ouwe grijsaard met een grote bril op de neus op diverse bijeenkomsten mijn talenten van weleer herkauwen.
Ineens word ik een klein beetje bang voor de toekomst en de tijd dat ik uitgerangeerd in een verzorgingstehuis zal vertoeven, wanneer ik mijn actieve leven moet verruilen voor een veel passiever en rustiger tijdperk. Tel je nog mee wanneer je naar de tachtig loopt of deze leeftijd misschien zelfs passeert en wat doe je later met al de kennis die je hebt opgedaan?
“It jout wat ferdivedaasje”, zegt de 84-jarige man met heldere stem wanneer ik hem aan het einde van de avond vraag naar zijn bezigheid. Hij is vroeger boer geweest en had altijd al belangstelling voor de schrijverij. Zijn bevindingen van iedere dag schrijft hij op in zijn dagboek, dat jaarlijks zo’n vijftienhonderd bladzijden telt.
“No, ik moat gean”, zegt de man, nadat hij zijn jas heeft aangetrokken, zijn pet heeft opgezet en zijn wandelstok oppakt. “Myn taksy komt sa.” Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Zolang je nog plezier beleeft aan de dingen die je doet en je jezelf kunt vermaken, is het is helemaal niet erg om oud te worden, zo is de les die ik vandaag leer. En nu weet ik dat ik lekker blijf schijven want – zo zegt deze oude man – wie schrijft die blijft…