En God zag dat het goed was… Deze woorden kennen we allemaal wel uit het scheppingsverhaal in bijbelboek Genesis. In zes dagen werden de hemel en de aarde in al hun rijkdom voltooid; in zo’n zevenhonderd woorden wordt dit hele scheppingsverhaal beschreven.
’t Is bijna te mooi om waar te zijn en je gelooft het dan ook, of je gelooft het niet. Er schijnt ook nog steeds een grote groep mensen te zijn die gelooft dat dit alles zou zijn ontstaan uit een oerknal of zo. Hierin heb ik me nog nooit zo heel erg verdiept, want al dat mooie in de schepping dat ik iedere dag weer zie, daar móet een grote Ontwerper achter zitten, dat kan niet anders!
Iedere ochtend wanneer ik bij zonsopgang over de nevelige weilanden de koeien zie grazen in het land, geniet van de bomen in het bos of me ’s avonds verwonder over de sterrenpracht dan kan ik maar één ding zeggen: dank U Heer! En zo kan ik van nog veel meer dingen in de natuur iets van het scheppingsverhaal terugvinden.
Vorig jaar hebben wij tijdens een bezoekje aan Amsterdam niet alleen rond mogen kijken in dierentuin Artis, waar slechts een klein gedeelte van het dierenrijk is te bewonderen, ook zijn we bij Body Worlds geweest. Dit is een anatomiemuseum waar vele tientallen preparaten van echte menselijke lichamen en lichaamsdelen worden getoond.
Bijna geëmotioneerd heb ik gekeken naar de complexiteit, de veerkracht en de kwetsbaarheid van het menselijk lichaam. Zo is daar onder meer te zien hoe uitzonderlijk mooi ons spier- en bloedvatenstelsels er uitzien, hoe het allemaal werkt en met alles samenwerkt, hoe vernuftig het bloedvatenstelsel rondom ons hart er uitziet en hoe de hersenen er uitzien die alles aansturen. Als je ziet hoe een lichaam is opgebouwd, krijg je er ook veel meer waardering voor en weet je de opdracht om er goed op te passen ook steeds beter te respecteren.
Heel duidelijk is te zien hoe de longen van een gezond mens er in het echt uitzien en in één oogopslag zie je hoe deze de vernieling in gaan wanneer je minder goed op je lichaam past door bijvoorbeeld je leven lang te roken; de long van de roker ziet er verschrompeld en goor uit en als je dit verschil ziet dan denk je echt wel tien keer na voordat je een sigaret opsteekt.
We zien van dichtbij hoe onze stem wordt opgewekt, hoe de iris eruitziet waar we al dit prachtige mee mogen gadeslaan. Het meest indrukwekkende vond ik toch echter wel de vorderingen van de zwangerschap, waarbij het nieuwe leven in diverse fasen wordt getoond. Je ziet een embryo veranderen van een foetus in een voldragen kind.
Nou, wie heeft niet eens in het echt een pasgeboren baby in de armen gehouden en moeten toegeven dat hetgeen je omarmt toch wel een wonder is? Dan hoef je toch geen tien keer na te denken (of je gelooft in een oerknal) om in dat geweldige scheppingsverhaal te geloven! Met daarbij het kindje in de kribbe waarvan de geboorte in deze tijd weer gaan vieren in het vizier, kan ik in ieder geval niet anders zeggen dan: gloria in excelsis Deo, dank U Heer…
(Deze column is gepubliceerd in de wintereditie van gemeenteblad De Regenboog, december 2016)