“Waar heb je de tandpasta neergelegd? Weet je waar mijn borstel is? Ik ben mijn crème kwijt.” Allerlei vragen en opmerkingen die bij ons thuis regelmatig klinken sinds we onze badkamer vorige week hebben ontruimd voorafgaand aan de verbouwing er van. Vanaf het moment dat de slopers, timmermannen en installateurs over de vloer komen, is de rust werkelijk volledig zoek in huize Kooy en dreigt een ware chaos.
Het kabaal van haakse slijpers en sloophamers om in het beton ruimte te maken voor nieuwe leidingen wordt soms naadloos afgewisseld door het lawaai van klopboormachines die nieuwe constructies bevestigingen. Tegelijk met de badkamer pakken we ook de bijkeuken aan en dus is een vlucht naar beneden ook geenszins een oplossing: in het hele huis ben je omringd met herrie en heen en weer lopende mannen met emmers en andere materialen.
Terwijl op de bovenverdieping tussen de bouwmachines door de muziek van Hitradio Veronica uit de luidsprekers schalt, houdt de timmerman op de benedenverdieping meer van Radio 2 en laat daarbij ook nog weleens zijn eigen enthousiaste zangtalenten horen. Tussen de werkzaamheden door probeer ik de mannen van koffie en thee te voorzien en is er regelmatig overleg over dingen die net ietsje anders uitkomen dan op de tekening.
Na twee van deze dagen weet ik al bijna niet meer waar ik het moet zoeken en ben dus ook dolbij met de komst van de tegelzetter. Hij heeft namelijk veel minder kabaal en dit betekent ook dat het dieptepunt van de sloopwerkzaamheden is geweest en er weer wordt begonnen met de opbouw van het geheel. Nog steeds is echter het kabaal niet voorbij en met al deze mannen over de vloer ben je niet thuis in je eigen huis.
Daarbij komt ook nog eens dat je volledig onthand bent zolang de badkamer even buiten gebruik is en alles op een heel andere plaats ligt dan normaal. Ons toilet maken we ’s ochtends vroeg voordat de bouwers komen snel even bij het aanrecht in de keuken om toch maar enigszins toonbaar de dag te beginnen. Voor een heerlijke warme douche kunnen we altijd terecht bij de overburen.
We vonden het echter ietwat te ver gaan om van dit aanbod gebruik te maken toen we zondagochtend even na twee uur thuis kwamen van Back to the Sixties. In de tuin hebben we ons toen maar even afgespoeld met warm water uit de gieter. Ach, en zo is het ook best wel weer gezellig om zo inventief mogelijk bewust te worden van al onze luxe en is er voor zowel grote als kleine problemen wel een oplossing te vinden.