Zaterdag 29 juli 2023
Al een hele poos hebben we – afgezien van onze rondjes om de haven – geen behoorlijke wandeling meer gemaakt en mede omdat Nynke weer een beetje moet trainen voor de Abel Tasman struuntocht op 9 september en het vandaag ook nog eens redelijk weer lijkt te worden, gaan we weer eens wandelen. We hebben gekozen voor een tocht van middelmatige lengte rondom Earnewâld.
Het is net na negen uur wanneer we in de auto stappen voor Kuier door de Alde Feanen, een tochtje van zo’n zestien kilometer door dit natuurgebied. We starten de tocht op Kraenlânswei en kunnen dan al snel niet verder omdat een waterweg ons pad kruist. Hier zijn pontjes voor om ons over te zetten en na betaling van €1,50 per persoon mogen we meevaren. De overtocht maken we samen met twee jongedames op de racefiets.
Ze zijn hun fietstocht vanochtend in Bakkeveen begonnen en vandaag van plan om richting de Afsluitdijk te fietsen, maar omdat deze momenteel niet toegankelijk is voor fietsers, worden ze nabij Cornwerd opgehaald. Nog geen vijf minuten later staan we aan de overkant nabij restaurant Ie-Sicht en kunnen we onze wandelroute vervolgen.
Niet veel verderop steken we de brug over de Headamsfeart over en daar lijkt het knooppuntensysteem ons ietwat in de war te sturen wanneer we nergens punt 85 kunnen vinden, terwijl dit wel in onze route staat vermeld. We maken het ons niet te moeilijk en omdat er veel meer routes zijn, wandelen we langs de Headmasfeart de natuurgebieden in.
We beklimmen een uitzichtpunt halverwege het pad en hier houden we even pauze. We hebben nog niet eens zo ver gelopen, maar wel zin in een bakje koffie. Dan vervolgen we ons pad en genieten vooral van de wijdse blikken in de natuur in het gebied tussen Earnewâld, Aldegea en de Veenhoop. Als we dan punt 85 ook nog ergens tegenkomen, stappen we weer vol vreugde over op de geplande route.
Met het zicht al op de brug die we vanochtend zijn overgestoken, zien we rond twaalf uur een behoorlijk donkere wolk aankomen waaruit nog weleens een buitje zo kunnen vallen. Daarom wandelen we stevig door, maar even later zien we over het Wide Ie de bui meer dan hangen. Na een paar druppeltjes begint het dan behoorlijk te regenen en schuilen we even onder een paar bomen.
Nog geen twee minuten later is de bui alweer voorbij en lopen we weer verder richting beginpunt van de tocht. Bij Ie-Sicht drinken we een glaasje jus d’orange en eten we een kommetje soep. Pas op het pontje voor de terugweg zien we opnieuw donkere wolken aankomen. Door even in flink tempo te wandelen lukt het ons in de auto te stappen net voordat een fikse bui losbarst.