Samar

It sil oars’, zo nam ik me voor nadat ik zo’n acht jaar geleden een aantal dagen in stilte had doorgebracht in een klooster en weer thuis kwam in de drukte van alledag. De grootsheid van stilte en de heerlijkheid van de ultieme rust had ik gevoeld als een zegen en dit wilde ik vasthouden. Eenmaal weer thuis hield ik dagelijks trouw mijn stille tijd en ik probeerde een versnellinkje lager te leven.

Dat is nu alweer een hele poos geleden en heel eerlijk moet ik bekennen dat de stille tijd er veelal bij in schiet en ook het tempo van leven is alweer redelijk alledaags. Steeds maar weer blijf ik echter verlangen naar die grootsheid van stilte en heerlijke rust. Hoewel dat heel eenvoudig is te bereiken door te gaan zitten en het nemen van de tijd er voor, maak ik telkens de verkeerde keuze.

Sinds ik iedere ochtend ga wandelen, haal ik de stilte dan veelal wel heel dichtbij, drukke gedachten houden deze weer echter ver bij mij vandaan. Fysiek heb ik altijd profijt van mijn ochtendwandeling, maar geestelijk blijf ik een beetje worstelen: waarom vind ik mijn rust nou niet of zoek ik naar iets dat simpelweg wel in mij zit?

Efkes in momintsje mei de Hear’, zo refereerde ik onlangs tijdens een wandeling hardop aan mijn Facebookpagina Samar in momint yn’t Fean waar ik zomaar even momentjes stil sta bij diverse gebeurtenissen in Surhuisterveen. En patsboem, daar had ik de simpele formule gevonden om even stil te zijn. Gewoon door het te zeggen, gewoon door het te doen.

In de seconden die op deze uitspraak volgden waren de gedachten weg en luisterde ik al wandelend alleen nog maar naar de vogeltjes. Hierin hoorde ik ineens de stem van God, ik begon zomaar te bidden, kreeg namen van mensen op mijn hart waarvoor ik er wilde zijn en ik kreeg heel veel inspiratie om te schrijven.

Zomaar ineens had ik mijn stille momentje weer terug, gewoon door het te doen, door het te nemen! Opnieuw neem ik me voor om dit vaker te doen, vaker wil ik de grootsheid van stilte en de heerlijkheid van ultieme rust laten overheersen over de drukte van alledag. Luister mee en laat je overdonderen door schoonheid van de stilte. Meer hebben we niet nodig…

(voor de momentjes met de Heer die ik wil delen, kun je me volgen op @samarinmomintmeidehear en op deze manier de momenten samen groot maken.)