Op één van de terrasjes aan het strand van Scheveningen drinken we in onze vakantie samen een glaasje wijn als de telefoon gaat. De makelaar vraagt om toestemming tot onderhandelen voor Nynke’s woning aan de Zwitserlaan. Al ruim anderhalf jaar staat dit huis te koop en wij zijn dan ook al lang blij dat er na vele kijkers nu eindelijk een serieuze koper is.Tijdens het drinken van een tweede wijntje belt de makelaar opnieuw: zoals het nu lijkt is het huis verkocht! Hoewel we al volop aan het genieten waren van onze vakantie, spant deze mededeling toch wel de kroon. Om dit heuglijke feit te vieren bestel ik wat borrelhapjes en – terwijl Nynke nog druk zaken aan het regelen is – vertel de serveerster de blijde boodschap.
“Willen jullie flesje prosecco bestellen om dit te vieren?”, stelt Amy van de bediening voor en in de stemming waarin we verkeren gaan we hier volledig in mee. Stel je voor, na zo’n lange periode van wachten op kijkers en kopers dan eindelijk de kogel door de kerk? Helemaal in de wolken besluiten we om ook maar te blijven eten op dit terras.
Hoewel het allemaal nog heel broos is en het voorlopig nog gaat om verkoop onder voorbehoud, zijn wij al druk aan het feestvieren. Na het eten voelen we echter de werking van onze consumpties en we liggen dan ook eigenlijk meteen voor Pampus als we terug zijn op ons vakantieverblijf. Eenmaal weer thuis worden de zaken steeds concreter en ondanks dat de uiteindelijke verkoop pas over twee maanden zal zijn, blijven we positief.
Volgende week zal het dan daadwerkelijk gebeuren: de uitnodiging van de notaris is binnen en op vrijdag 17 oktober zal de akte passeren. Het label ‘verkocht onder voorbehoud’ is inmiddels gewijzigd in ‘verkocht’ en we hebben al afgesproken dat we volgende week na de ondertekening samen uit eten gaan om het feit te vieren. Daar zullen we vast een wijntje bij drinken; tsjoch!