Verder dan ‘goedemiddag’, ‘bonnetje ook mee’ en ‘spaart u ook zegeltjes’, komt het veelal niet met de kassajuffrouwen van de supermarkt en ik heb me weleens afgevraagd of ze niet totaal van streek zouden raken als ik tussendoor een praatje over iets anders zou beginnen. Maar ja, dat doe je vaak ook niet, want meestal staat er een rijtje te wachten, dus het moet tegenwoordig allemaal ‘hurry up’.
Hoewel ik helemaal niet zo’n voorstander ben van alles automatiseren, wil ik deze keer toch eens proberen of er meer gezelligheid te behalen valt bij de betaalpaal van Albert Heijen en dus kies ik eens voor het moderne zelfscannen zodat ik alles zelf in de hand heb, en het allemaal bovendien snel, gemakkelijk en overzichtelijk zal zijn.
Na het bestuderen van de handleiding durf ik het wel aan en neem de handscanner die oplicht na het scannen van mijn bonuskaart. Nou, wat een feest dat ik bij ieder boodschapje de barcode mag opzoeken, het artikel mag scannen en ook nog eens het totaalbedrag dat ik straks moet betalen langzaam aan zie oplopen.
En dan komt het moment suprême… Ietwat gespannen sluip ik naar één van de betaalpalen en volg de instructies van mijn handleiding. Net als bij de kassajuffrouwen betaal ik met mijn pincode en ben dan klaar. Geen ‘prettige dag nog’ of wat voor menselijke groet dan ook. Stilletjes mompelend wens ik de praatpaal een prettige dag toe en tot ziens.
Nee, geef mij dan toch maar iets menselijks. Ik heb ook niet de indruk dat ik nu zoveel sneller klaar ben en desnoods wacht ik wel wat langer; dat gejaagde wereldje is toch ook niet aan mij besteed. Nee. laat deze jongedames maar lekker hun baantje behouden en hun standaard praatje oprakelen, veel gezelliger dan een betaalpaal!