Zomertijd

De buren hebben het laat gemaakt op deze vroege zondagochtend waardoor ik sinds 4:13 de slaap niet meer heb kunnen vatten. Na een poosje woelen besluit ik rond zes uur dan ook maar op te staan en een wandeling te gaan maken. De zomertijd is ingegaan, de klok is een uur vooruit gezet en het is langer licht.

Het is heerlijk rustig op deze vroege ochtend en ik geniet meteen op volle teugen. Wat me opvalt is dat – ondanks dat het alweer licht begint te worden – er nog zoveel lichten branden. In de meest rustige buurten kom ik geen mens tegen terwijl daar toch zo’n beetje om de vijftien meter een lantaarn paal staat te branden, veel tuinverlichting is nog ingeschakeld en ook komt er uit diverse huiskamers zelfs nog licht.

In de winkelstraat brandt er bij diverse winkels heel veel verlichting, reclame en zelfs joekels van beeldschermen hebben de hele nacht staan branden. Was het niet zo dat de zomertijd ooit is ingevoerd om energie te besparen, zo bedenk ik me. Ruim een half uur lang kom ik werkelijk niemand tegen, wat betekent dat de genoemde energie eigenlijk volledig wordt verspild.

Ondanks al deze frustratie heb ik toch een goede wandeling genoten. Voordat ik bij thuiskomst een pot koffie ga maken, geef ik me eerst zelf nog een flinke tik op de vingers: ik zie dat ik de verlichting in zowel keuken als bijkeuken heb laten branden en concludeer dat het verbeteren van de wereld toch echt bij jezelf begint…