Nog helemaal in de flow van het volbrengen van de Feanster 40 met een toptijd en daarna nog een topper-party, besluit ik om iets later op de zaterdagavond nog even naar sportmaat Sietze te gaan om de hoogte- en dieptepunten van de dag door te nemen. Voor we het in de gaten hebben is het besluit genomen om ‘ons feestje’ voort te zetten in ’t Aansteekhuis.
Daar is het beregezellig en dan is het laat voordat je het in de gaten hebt, maar in de sfeer van de dag is het dan of het allemaal niets uit maakt. Als ik op een gegeven moment even naar toilet ga, tref ik de echtgenoot van een onlangs overleden vriendin van me en ik vraag hem hoe hij het maakt en of ‘ie het allemaal wat kan bolwerken.
Het antwoord dat ik krijg en de blik in z’n ogen raken me tot in het diepst van mijn hart en in één seconde is de feeststemming waarin ik verkeerde volledig weg; het is alsof ik iets van zijn verdriet in mij voel en dat vermengd met onverwerkte emoties in mijn binnenste, schieten mijn ogen ineens vol tranen.
Niet wetend wat ik voor hem kan betekenen omhels ik hem kort en vlucht vervolgens jankend het toilet in. Met betraande ogen keer ik even later terug in het gezelschap dat nog volop in feeststemming is. Verbaasd kijken ze me aan en als ik vertel wat de oorzaak van mijn huilbuitje is, gaat deze ineens over in een stortbui.
Het lukt me niet om weer te stoppen en het wordt er niet gemakkelijk op dat ik de kersverse weduwnaar met zijn droevige blik in de ogen precies in mijn gezichtsveld heb. Vol begrip heffen we het glas even naar elkaar. Feestvieren is natuurlijk altijd leuker, maar zoals het in het leven ook niet altijd rozengeur en maneschijn is en er af en toe weleens een buitje valt, leren we vanavond maar weer al te goed dat het in het leven nu eenmaal niet altijd feest is, dat verdriet net zo bij het leven hoort dan blijdschap en we dit niet hoeven weg te stoppen.
Niet alleen sport verbroedert: ook gedeelde emoties bij onder meer een gevoelig stukje muziek, een diepgaand gesprek bij een goed glas wijn of bier kan dit effect hebben. Wij hebben dan wel de hoogtepunten van deze sportieve dag uitbundig doorgenomen, het is beslist ook goed geweest om het minder feestelijke emoties te delen met de gasten die veel minder lekker in hun vel zitten. Proost! Op het leven…