Voor de zesde keer gaan wij dit jaar met onze groeigroep een weekendje kamperen. Naast de bijeenkomsten met bijbelstudie die we al vele jaren regelmatig hebben op zondagavond, bleek de klik in onze groep dusdanig dat af en toe een etentje ook prima op z’n plek was en de laatste jaren is een gezamenlijk kerstdiner waar ook de kinderen bij zijn zelfs traditie.
Door de groeigroep-avonden zijn we niet alleen gegroeid in ons geloof, ook onze onderlinge banden zijn naar vele kanten versterkt en door de gezellige etentjes groeiden we ook fysiek toch best wel een klein beetje. Tijdens het kampeerweekend gooien we alle groei-elementen op een grote bult en maken we er samen iets bijzonders van.
“Oh ja, mei dat groepke fan de tsjerke”, zo is het kampeerweekend en onze groeigroep bij diverse vrienden en kennissen om ons heen inmiddels wel bekend, maar niemand begrijpt hoe het precies in elkaar steekt en hoe je in hemelsnaam met een groepje van de kerk zoiets leuks en gezelligs kunt doen.
Dat maakt het voor een ieder heel bijzonder, misschien voor ons wel het meest. Eigenlijk is het heel normaal wat we doen: we eten samen pannenkoeken, spelen een spelletje Kubb of jeu-de-boules en drinken een biertje bij de ondergaande zon. Iedere ochtend samen koffiedrinken en al kletsend het programma voor de dag bepalen.
We gaan samen wandelen, fietsen of zwemmen, besteden aandacht aan elkaar. We scharen ons gezellig rondom de barbecue en zondags is er iemand die een ‘hagepreek’ of meditatiemoment heeft voorbereid. Eigenlijk is het simpelweg kamperen wat we doen, maar de formule die dit alles zo succesvol maakt, is dat het voelt alsof God ons aan elkaar gegeven heeft gegeven.
Hij is de hand, zij is de voet en ik ben weer een ander lichaamsdeel. Dat alles maakt ons tot een eenheid waaruit het lichaam van een kerkelijke gemeente kan bestaan. We gaan gewoon kamperen, groeiend naar Hem en naar elkaar. We geven elkaar aandacht en liefde, genieten van elkaar. Eigenlijk is dat het doel van het leven, we zijn hier op aarde alleen maar om te kamperen, te genieten van het leven en van elkaar.
(Deze column is gepubliceerd in gemeenteblad Kruispuint en De Regenboog van juli 2021)