“Dick, we hebben een probleem!” De hulproep die van beneden komt terwijl ik me in alle rust aan het scheren ben in de badkamer, doet me denken aan een lekkage of een defect apparaat of zoiets. Eenmaal buiten op de plaats van delict krijg ik te horen dat we hoogswaarschijnlijk te maken hebben met het nest van een hoornaar; één van de grootste wespensoorten in Europa.
Behalve door de indrukwekkende afmetingen – het insect kan wel vier centimeter groot worden – valt de hoornaar op door zijn roodbruine kop en borststuk en het duidelijk hoorbare, zoemende vlieggeluid. We gaan meteen op zoek naar de eigenschappen van het dier en hoe we kunnen voorkomen dat er een nest wordt gebouwd tussen onze boeidelen waar ‘ie telkens naartoe zoemt.
De hoornaar blijkt behoorlijk agressiever dan de gewone wesp zoals wij die wel kennen, en we lezen dat er zelfs mensen zijn gedood door een steek hiervan. Een nest onder ons dak met nog veel meer van deze joekels van exemplaren, zou ons weleens in een levensbedreigende situatie kunnen brengen en om ons hiertegen te beschermen ga ik als man des huizes op zoek naar een oplossing.
We dienen de aanvliegroute naar het nest zoveel mogelijk te mijden, maar laat die nou net op ons terras liggen, dus dat gaan we niet doen. Er is maar één oplossing: het insect moet bestreden worden! Ga hiermee niet zelf aan de slag, zo wordt aangeraden, maar het inschakelen van een imker of iemand anders die er verstand van heeft, gaat me ook weer iets te ver en ik maak zelf een plan.
Met een soort van spinnenvanger installeer ik mij deze avond – vergezeld van een biertje – op ons terras en observeer wat er gebeurt. Dan is het moment daar dat het insect z’n nest aanvliegt. Ik val aan met mijn wapen en even later heb ik de hoornaar gevangen. Zonder al teveel poespas heb ik het klusje weer geklaard en nu maar hopen dat er niet al teveel van z’n collega’s langskomen om wraak te nemen…