‘Sara Acker is coming from Texas en she’s in the Netherlands for a worship concert in De Flambou’. Op de een of andere manier ben ik betrokken geraakt bij dit concert voor enig pr-werk en de presentatie van de liederen die worden gezongen op vrijdag 9 juni in De Flambou. Hoe ga ik me aan haar voorstellen, zo bedenk ik me enkele dagen voor onze ontmoeting tijdens de generale repetitie.
Met “hello, I’m Dick”, zou ik haar in eerste instantie wel de hand kunnen schudden, maar ik weet dat dit in een andere taal toch echt iets anders betekent. In het engelse woordenboek staat er letterlijk ‘penis’ of ‘lul’ als betekenis voor ‘dick’ en eigenlijk zou ik dan tegen haar zeggen: ‘hallo, ik ben de lul.’
Daarom had ik al wat lopen nadenken over een geschikte vervangende naam die een beetje bij me past en dacht daarbij in eerste instantie aan John. Bij mijn geboorte heb ik namelijk Johannes als tweede naam meegekregen en dat zou toch prima klinken. Op het moment dat ik tegenover Sara sta, krijg ik toch ineens een andere ingeving.
De post die ik namelijk van onder meer de overheid krijg, is altijd keurig gericht aan D.J. Kooij, aan Dirk Johannes Kooij. “Hello, I’m deejay”, zo noem ik mezelf dan ook en dat voelt okay. Een moment later verknalt iemand van de muzikanten mijn geheimpje door luidkeels door de kerkzaal de roepen wat we gaan doen: ‘Dick! We spelen nu nummer 12, He knows my name…’