Er moet wel bijna goud mee te verdienen zijn en anders zijn er toch mensen echt volledig van de pot gerukt: ruim een etmaal van te voren zijn vele tientallen verkopers van de jaarlijkse vrijmarkt in Surhuisterveen al druk de stand aan het opbouwen of in ieder geval een plekje aan te veroveren om er maar morgenvroeg maar zeker van te zijn. Hier sta ik!
Met touwen en rood-witte linten wordt aangegeven dat een plek gereserveerd is en auto’s, aanhangwagens en campers worden pontificaal geparkeerd op de plek, want hier sta ik! Dat de echte verkopers en kopers er al vroeg in de ochtend bij zijn, dat kan ik nog wel begrijpen, maar dat de standhouders een dag van tevoren al volledig gestationeerd moeten zijn dat gaat er bij mij niet in.
“Ja jong, hja moat der betiid by wêze, oars is der gjin plak mear”, zo legt een vroege vogel uit die zelfs de hele nacht gaat waken bij de door hem bemachtigde gratis standplaats. “Ik jou my wol wat del yn de auto.” Nu ja, ieder zijn hobby en hoewel ik er wel het nodige van denk, zeg ik er maar niets van; is het einde zo langzamerhand niet een beetje zoek?
Wanneer nu morgenvroeg de gewone man vroeg uit de veren gaat om samen met de kinderen wat te verdienen aan de opgeruimde zolder, is de kans groot dat er voor hen geen plek meer is, en dat is toch wel jammer. Het principe ‘ikke en de rest kan stikke’ lijkt hier hoogtij te vieren. Hopelijk gaat dat niet ten koste van de gezelligheid gedurende de dag; ik ben erg benieuwd hoe al het goud morgen gaat blinken…