“Ik hoor de bellen, wie komt er dan aan?” Een vader wijst zijn twee dochters op de rinkelende arrenslee van de kerstman die met twee paarden ervoor door het centrum van Surhuisterveen rijdt. “Ik zie de paarden”, joelt een van de meiden terwijl ze naar de kant van de weg draaft. Ze hebben net een knuffel van Tuorke en Jurre gekregen, die zijn deze zaterdag ook volop aanwezig in het dorp dat leeft.
“Wolle jimme ek in kleurplaat?” Nou, dat laten de meeste kinderen die met hun ouders mee zijn om boodschappen in Surhuisterveen zich geen twee keer zeggen. Een meisje duwt angstvallig haar gezicht in de schouder van haar moeder, maar met een beetje hulp wordt ze toch over de streep getrokken om zelf de plaat in ontvangst te nemen. “Alsjeblieft, voor vanavond”, tipt Jurre.
“Geef Tuorke maar een box”, daagt een vader z’n zoontje uit. “Joepie!”, gilt deze en stoer geven ze elkaar de informele begroeting. Voor de kinderen is het altijd leuk om het Feanster duo te ontmoeten, een knuffel of een high five geven of een presentje in ontvangst te nemen. “Dank je wel”, zegt een meisje bescheiden en dankbaar met een plaat in haar hand.
“Wat is het hier ongelooflijk druk”, observeert een ouder echtpaar dat vanuit de supermarkt op zoek is naar hun auto op het parkeerterrein. “Het is vast de drukte voor Kerst”, denken Tuorke en Jurre die altijd vrolijk denkend meezingen en dansen op de muziek die uit de speakers klinkt. “Merry christmas, everyone. Everybody is having fun.”
