‘De haven van Terschelling voelt toch altijd weer als thuiskomen…’, zo schreef ik halverwege augustus bij een foto met de Brandaris op de achtergrond op mijn Facebookpagina. Deze dag was dan wel het begin van onze vakantie, maar de foto was al een hele poos terug gemaakt en we hadden allerminst plannen om een vakantiereis te gaan maken.
Met deze inhoudsloze boodschap hebben veel mensen dan ook hun eigen verhaal ingevuld, want ik kreeg later op de dag toen ik gewoon met Tuorke en Jurre in het dorp te vinden was, meer dan eens de vraag: ‘hee, jimme sieten dochs op Skylge?’ en in diverse reacties op de social medie werd ons een fijne tijd gewenst. Die hebben we zeker gehad, maar niet op Terschelling, dat was een grapje…
Wat het precies is en waar het vandaan komt, ik weet het niet, maar ik hou er wel van om af en toe even een geintje te maken. Ze ontstaan ook zomaar in mijn hoofd. Zo kon ik het ook niet laten om het team van de Feanster Music Night even flink te laten schrikken door een foutieve nota te delen in de groeps-app.
De factuur was door een foutje in het systeem van de leverancier minstens honderd maal duurder uitgevallen dan de offerte. De gecorrigeerde versie stuurde ik wel even naar de penningmeester, om te voorkomen dat we als organisatie meteen failliet zouden gaan; hij zat dus in het complot. De reacties van de overige teamleden waren hilarisch en rolden in rap tempo met de meest lugubere voorstellen over elkaar heen in de app: niet betalen!
Een dag later is de grap met een kwinkslag opgelost en is de behoorlijk lager uitgevallen nota in de groep gedeeld. Eind goed, al goed, maar we hebben wel weer ‘flinke wille’ gehad en dat blijft in een tijd waarin niet alles op rolletjes verloopt toch echt wel belangrijk. Houd de moed er in met een beetje humor en blijf lachen. Af en toe een geintje hoort er bij…