“Ben je een beetje tevreden over de afgelopen week?” De vraag van de meneer die naast me zit in de bibliotheek op vrijdagavond overrompelt me nogal. Ik kan me nauwelijks bedenken waar ik me zoal mee bezig heb gehouden en op mijn gevoel kan ik niet afgaan, want echt tevreden is dat niet.
“Vraag me morgen nog maar eens, dan weet ik het wel”, luidt mijn weinig zeggende antwoord dan ook. Onderweg naar huis spookt de vraag nog eens door mijn gedachten. Best wel vreemd eigenlijk, dat je daar nooit over nadenkt… Terug bladerend in mijn agenda passeert de week even weer de revue.
Niet al te druk gehad, voldoende aan beweging gedaan en leuke mensen gesproken. Tja, ik ben best wel tevreden eigenlijk… Een dag later echter krijg ik de vraag niet weer waarop ik het antwoord nu wél weet. Ik denk dat ik deze vraag maar eens wat vaker aan mezelf moet gaan stellen. Ben ik tevreden? Geniet ik van het leven?