Nynke doet de test als eerste en wacht nieuwsgierig op de uitslag nadat ze de tien geluidstoontjes heeft vastgelegd. “Uw hoorleeftijd is 30-45”, vermeldt het papiertje dat uit de computer komt rollen en vertelt dat haar gehoor goed is. De uitslag lijkt wel redelijk te kloppen voor een jonge bloem van 35 jaar oud.
Hoewel ik geen klachten heb over mijn gehoor en zelfs de regelmatig het idee heb dat ik zelfs meer geluiden opvang dan mijn meer dan tien jaar jongere echtgenote, ben ik toch ook wel een beetje benieuwd naar mijn uitslag. Na alle tien toontjes te hebben gehoord, bestudeer ik de grafiekjes op mijn uitdraai, ga zowaar helemaal stralen en voel me minstens tien jaar jonger!
“Uw hoorleeftijd is -30”, zo luidt mijn uitslag die me bijna euforisch maakt door het overwinnen van bijna zeventien jaar. “Ha, ha, zie je dat wel?!”, zeg ik het bonnetje enthousiast onder Nynke’s neus drukkend. Ze kijkt me bijna beteuterd aan. Ik ben me ervan bewust dat het geen uiterst nauwkeurige test is, maar de uitslag stemt me uiterst blijmoedig.
Een gehoorapparaat hoeven we in ieder geval beiden niet, onze hoorleeftijd is gelukkig niet hoger dan ons eigen leeftijd zodat uitgebreidere tests en het ondernemen van verdere acties voorlopig niet nodig zijn. “Ha, ha, jonger dan dertig jaar, hoor je dat wel Nynke?”, klier ik als we een aantal stands verder zijn. Haar reactie versta ik op de één of andere manier niet: “wat zeg je ;-)?”