De één gaat op vakantie naar Griekenland of het Gardameer in Italië, de ander gaat naar het zonnige Portugal of ergens op Mallorca. En wij gaan naar Hazerswoude-dorp. Nynke heeft daar een natuurhuisje gevonden in een waterrijk gebied in de buurt van Den Haag, Rotterdam en Gouda, precies wat we zochten.
Je tikt een aantal trefwoorden in op de computer zoals de gewenste omgeving, wat je wensen zijn en een bedrag dat je wilt besteden, we hebben nu eenmaal een beperkt budget. En dan rolt er zoiets uit als een natuurhuisje in Hazerswoude-dorp. De beschrijving lijkt perfect en ook de plaatjes zien er prima uit.
Natuurlijk zijn we zelf ook zeer benieuwd wat we gaan aantreffen wanneer we er naartoe rijden. Dat blijkt werkelijk een schot in de roos. De oprit van het huisje is minstens vijfhonderd meter lang en daar is het enige dat we zien rondom een soort van Tiny-house water, bomen en ruimte. Er liggen maar liefst drie bootjes naast het verblijf en de molen even verderop is volop in bedrijf.
We genieten volop van de rust en af en toe reizen we met het openbaar vervoer naar Den Haag of Gouda om hier de musea te bezoek die op ons lijstje staan. Uiteraard wordt er tussen deze bedrijven door ook nog wel even geshopt, want dat hoort er nu eenmaal bij. Maar rust is toch de hoofdzaak die we zochten en hebben gevonden in Hazerswoude-dorp.
Na drie nachtjes slapen komt aan ons korte midweekje rust weer een eind en we sluiten dit af met een etentje. In een van de mappen in ons huisje wordt restaurant ’t Haasje in Hazerswoude-Rijndijk aanbevolen en gezien de kaart besluiten we om hier naartoe te gaan. In het kleine restaurantje zijn we vooralsnog de enigste gasten en we worden welkom geheten door chef-kok en eigenaar Gabri.
Hij vraagt ons tevens of we er bezwaar tegen hebben dat we worden gefotografeerd. Het restaurant is namelijk onlangs gerecenseerd en bij de recensie die komende zaterdag in het Algemeen Dagblad verschijnt, willen ze graag een foto plaatsen. Goeiedag, even voelen we ons ’t haasje, dit verstoort onze rust toch wel enigszins, maar natuurlijk willen we wel meewerken aan dit project.
De fotograaf komt in actie wanneer het voorgerecht wordt opgediend en dan is zijn klus alweer geklaard. Vervolgens kunnen wij ons diner verder in alle rust nuttigen en weer bijkomen van de lichte commotie. Hier waren we immers niet op voorbereid en hoewel we keurig zijn gekleed, is onze make-up en haardracht volgens onszelf niet helemaal passend bij deze actie.
Hoe de recensie zal zijn, wij weten het niet. Wel kunnen we zeggen dat wij er heerlijk hebben gegeten van de kabeljauwfilet in panchetta gegaard met boletenrisotto en de lamsfilet uit de Horsten met saus van vijgen en rozemarijn. De heer des huizes heeft al vijf keer eerder een prima score behaald in dit lijstje en is niet zo bang voor een slechte uitslag. Wij ook niet.
Hazerswoude-Rijndijk heeft (gelukkig) een andere regiokatern dan er in Surhuisterveen op de mat valt. De fotograaf belooft ons het artikel naar ons op te sturen, zodat we niet alleen de recensie kunnen lezen, maar ook nog kunnen zien of we wel ‘in bytsje kreas’ op de foto staan. Gelukkig kunnen onze vrienden en bekenden hierover niet mee recenseren; zij ontvangen het AD immers ook niet…