Libbendige Stikjes
Myn skriuwsels diel ik net op myn side om skouderklopkes te krijen, ik doch dit foaral omdat ik skriuwen prachtich fyn en dit graach publisearje. Fansels fyn ik it wol noflik as ik út en troch in plomke krij en dat der hjir en dêr wat respons is, dat makket…
Verloren
“Hjir wol ik hinne!” Na het zien van de uitleg over het lichtproject Verloren in de Martinikerk veer ik bijna overeind. We zitten op deze zaterdagochtend ontspannen bij ons brandende houtkacheltje te kijken naar het uitgaans- en cultuurprogramma Op en Ut. Het gaat deze keer over een videokunstwerk met licht…
Posityf yn it waar sjen
“Brrr, wat is it smoarch waar net”, sa krimmenearre de âldere mefrou mei in grillich gesicht wylst sy de measte fochtigens fan har jas ôfkloppe by it taffeltsje neist my yn’t waarme kafee. – “Ja, hearlik hin”, sa probearre ik in positive draai te jaan oan it almar oanhâldende geëamel…
Balen bij de bus
Dat gaat lekker vlot, zo constateer ik deze maandag om 8:16 in de wachtruimte van de oogarts als ik mijn eerste test al achter de rug heb, terwijl de afspraak gepland staat om 8:20. We waren ruimschoots op tijd en hoefden niet lang te wachten. De tweede en de derde…
Luisteren in stilte
‘Wees stil tot God mijn ziel, dat is’t geheimenis van het leven dat God dient en eert.’ Deze beginregel van een oud lied opent een brief die wij alweer een poosje terug ontvingen van een gemeentelid. Zomaar een brief over de stilte, hoe bijzonder dat eigenlijk is in een hectische…