“Heb jij je vinkje al gehaald?” Deze plagende roep klinkt de laatste weken regelmatig bij ons door het huis. Sinds we een wetenschappelijk bewezen artikel hebben gelezen over de noodzaak van beweging, hangt er op de koelkast een bewegingsschema; volgens de geleerden moeten we iedere dag minimaal een half uur bewegen. Dit is goed voor lichaam en geest.
Ook wij merken maar al te goed dat ieder pondje door ’t mondje gaat en onze weegschaal is daar behoorlijk duidelijk over. ‘Jij krijgt ook al een buikje…’, zo kreeg ik afgelopen zomer zelfs te horen en van dit soort constateringen word je natuurlijk al helemaal niet vrolijk. Minder eten en drinken, meer bewegen of misschien wel van beide een beetje, dat is al snel ons goede voornemen.
Dat blijkt echter niet eenvoudig en om elkaar hierin te stimuleren, blijkt het bewegingsschema een prima hulp: telkens als we ons dagelijkse half uurtje hebben volgemaakt, mogen we een vinkje in dit beloningsschema plaatsen en aan het einde van de week maken we de optelsom en kijken we hoe we er voor staan.
We gaan vaker lopend naar het dorp om boodschappen te doen of maken even een wandelingetje. Veelal doen we dit samen, maar soms ook apart van elkaar. Soms stel je echter andere prioriteiten en kom je er simpelweg niet aan toe. Om achterstand zoveel mogelijk tegen te gaan, ben ik ’s avonds om negen uur nog weleens een blokje om gelopen. Verliezen zal ik niet 😉
Op een verjaardagsvisite keek ik onlangs eens rond en zag dat eigenlijk alle aanwezigen – die gretig aan de koffie met gebak zaten – wel een soort van vorm boven de broekriem hadden hangen die best wel ietwat strakker had gekund. Ik denk dat een bewegingsschema bij veel mensen beslist geen overbodige luxe is; de vinkjes moet je er wel zelf in zetten en smokkelen mag niet!