We zitten gezellig met een aantal vrijwilligers rondom de koffietafel over allerlei weinig zeggende onderwerpen te praten als me opvalt dat de dame die trakteerde op gebak vanwege haar éénenvijftigste verjaardag ineens onrustig op de stoel begint te draaien, een enorm rode kleur op haar gezicht krijgt en even later haar trui uittrekt zodat ze in het t-shirt zit.
“Wat is der mei dy oan ‘e hân?”, vraag ik ietwat bezorgd, maar de glunderende blik waarmee ze me dan meedeelt waar ze last van heeft, neemt mijn zorgen weg en doet ook mij lachen. “Opvliegers”, fluistert ze me stiekem toe. Ik weet dat ze door omstandigheden vorig jaar vroegtijdig in de overgang is geraakt en hoor dat dit daarvan de gevolgen zijn.
We kletsen even over de hormonen die af en toe door haar lichaam jagen, wat dit zoal met haar doet en we lachen er af en toe ook nog even om. Dan voegt een jongedame zich bij het gesprek. Ze is nog volop in bloei en overgang en de bijbehorende opvliegers zijn normaal gesproken voor haar dan ook nog lang niet aan de orde, maar van de werking van hormonen weet ze wel en dat maakt ons gesprekje alleen nog maar levendiger.
Als ik vraag of mannen ook last van hormonen en de overgang kunnen krijgen, kijken ze me verbaasd aan. “Mannen hebben last van testosteron”, wordt me dan even keurig verteld en van de overgang zal ik geen last krijgen. “Jullie komen in de midlifecrisis!” Dat zal zo ongeveer rond het vijftigste levensjaar zijn, hoor ik, en als ik even begin te rekenen met mijn geboortejaar, concludeer ik dat dit voor mij niet zo lang meer duurt en zit ik mogelijk al in de gevarenzone.
“Dan gaan mannen hun motorrijbewijs halen, vijf keer per week naar de sportschool en vrijwillig naar de kledingzaken om daar hip gekleed weer vandaan te komen”, wordt me bepaald niet zachtzinnig geleerd. Drommels, bedenk ik me terwijl het zweet me bijna uitbreekt. Ik zit deze week al voor de vijfde keer een gebakje te eten en heb de teller van de weegschaal al zien stijgen.
Weer thuis ga ik angstvallig voor de spiegel staan, kijk naar mijn buikje dat er bepaald niet uitziet als een sixpack en ga subiet aan de slag om hier verandering in aan het brengen. Tien maal opdrukken, twintig maal buikspieroefening en ik maak met mezelf de afspraak voorlopig bier en gebak maar even te laten staan. Opnieuw breekt he zweet me uit. Oh nee, een opvlieger?