“Nou, dit is ook een uitstervend ras…”, zo merk ik gekscherend op naar de koster die naast me zit. Ik heb beamerdienst in de Flambou en we zitten tijdens de dienst te kijken en luisteren naar het optreden van een mannenkoor. Het zijn allemaal mannen met grijze koppies en ik schat zo in dat de gemiddelde leeftijd eerder nabij de zeventig dan bij de zestig zal liggen. De jongere generatie lijkt niet meer te porren voor dit soort muziek of komt er pas op latere leeftijd achter dat het allemaal beslist niet onaardig klinkt.
De verkondiging in deze dienst gaat over de roepstem van Jezus. We lezen een gedeelte uit Matteüs waarin Jezus langs het meer liep en Simon en Andreas riep: ‘volg mij, ik zal van jullie vissers van mensen maken.’ De predikant vraagt zich af in hoeverre wij ons leven hebben toegewijd aan Jezus, volgen wij Hem nog wel? Ik kijk eens rond in de kerkzaal en zie vooral grijze kopjes, broeders en zusters die straks na afloop van de dienst veelal thuis een bakje koffie zullen drinken, na het lezen van hun krantje de zondag in alle rust zullen vieren en de boodschap om Jezus te volgen grotendeels laten voor wat het is… Maar is dit niet de generatie die deze boodschap al lang moet kennen, daar gestalte aan geven en dit doorvertellen aan de nieuwe generatie?
We maken ons in Nederland zorgen om de leegloop van de kerken, jongeren lijken andere interesses te hebben en komen amper meer naar de traditionele diensten. Dat dit geenszins hoeft te betekenen dat ze Jezus niet willen volgen, ontdekten we later op de dag, toen we uit belangstelling voor een spreker naar een ander soort kerk gingen in een stad. Mensenkinders, wat een drukte was het daar toch: file op de ringweg en de kerkzaal puilde uit, de stoelen waren niet aan te slepen… Afgezien van mijn eigen grijze koppie waren het hier vooral jongeren die hier de kerkzaal vulden. Onvoorstelbaar, wat een schitterend gebeuren, een opzwepende muziekgroep met opwekkingsliederen, flitsende lichten en een overduidelijke verkondiging, zo stelden wij vast!
De link tussen de traditionele kerken en de politiek is gemak-kelijk gelegd. Wat er in Den Haag zoal wordt besloten, interesseert de jeugd geen bal. Een groepje bevlogen jonge Nederlanders doet nu een poging om in het kader van de verkiezingen die voor de deur staan, op dit gebied wat leven in de brouwerij te brengen. Met de oprichting van Stembus2017 trekken ze onder meer langs scholen om jongeren te informeren en vooral actief te maken voor de politiek. In plaats van de verkiezingsstrijd ongeïnteresseerd aan de jongeren voorbij te laten gaan, gooit deze organisatie de knuppel in het hoenderhok met de duidelijke mededeling dat de politiek zich verstaanbaar moet maken en dat er iets te kiezen valt!
“De wereld verandert, maar de traditionele kerken blijven stilstaan”, zo kreeg ik te horen van jongeren die enthousiast meededen in de grote kerk waar we te gast waren. Schuilt in deze opmerking niet een overduidelijke boodschap?! Het is tijd voor verandering, tijd voor actie, zowel in de politiek als in de kerk om niet in te slapen. De wereld draait door en als je niet meedraait, sta je stil en sterf je langzaam uit. Wil je een volgeling van Jezus zijn? Laat dat dan ook zien en werk enthousiast mee in Zijn koninkrijk door de boodschap te vertellen. Of het nu verkiezingen zijn of het geloof, er valt iets te kiezen!
(Deze column is gepubliceerd in gemeenteblad De Regenboog, maart 2017)